Παρά τα διαπιστωμένα οφέλη του, το τρέξιμο εξακολουθεί να θεωρείται άσκηση για λίγους κι αυτό γιατί συχνά συγχέεται με αθλητικούς δρομείς, που παρουσιάζουν εντυπωσιακές επιδόσεις και προσπαθούν διαρκώς να βελτιώσουν τους χρόνους τους.
Ευτυχώς, την ιδέα αυτή έρχεται να καταρρίψει μια νέα τάση, που κερδίζει όλο και περισσότερο έδαφος με το πέρασμα του χρόνου: Το «αργό τρέξιμο». Αυτή η μορφή άσκησης υποστηρίζει ότι το τρέξιμο δεν αφορά μόνο στην ταχύτητα ή τον ανταγωνισμό, αλλά αντιθέτως αποτελεί μια δραστηριότητα που δεν αποκλείει και δεν εξαιρεί κανέναν, αλλά είναι «ανοιχτή» για όλους, ανεξάρτητα από το ρυθμό ή το επίπεδο δεξιοτήτων του καθενός.
Οι υποστηρικτές του αργού τρεξίματος τονίζουν τα πολυάριθμα πλεονεκτήματά του, όχι μόνο για τη σωματική υγεία, αλλά και για το πόσο απολαυστική δραστηριότητα είναι, ενισχύοντας με αυτόν τον τρόπο τη σχέση των ανθρώπων με την άσκηση. Μελέτες επιβεβαιώνουν αυτούς τους ισχυρισμούς, υποδεικνύοντας ότι το τρέξιμο σε πιο αργό ρυθμό μπορεί, από ορισμένες απόψεις, να είναι πιο ωφέλιμο ακόμη και από την προπόνηση υψηλής έντασης.
Μάλιστα, κορυφαίοι αθλητές του στίβου αφιερώνουν ένα σημαντικό μέρος της προπόνησής τους (περίπου το 80%) σε έναν πιο χαλαρό ρυθμό. Έτσι, μειώνουν τη σωματική καταπόνηση και τον κίνδυνο τραυματισμού ή ασθένειας, που συνδέονται με τις προπονήσεις υψηλής έντασης. Ξοδεύοντας λιγότερο χρόνο στην εξάσκηση σε έντονα επίπεδα, οι αθλητές κατορθώνουν να διατηρούν σταθερά προγράμματα προπόνησης, μειώνοντας τον κίνδυνο ανεπιθύμητων διακοπών λόγω προβλημάτων υγείας.
Σύμφωνα, όμως, με όσα αναφέρουν στο The Conversation οι ειδικοί του Ruskin University, Dan Gordon, Jonathan Melvill και Matthew Slater, τα οφέλη του αργού τρεξίματος, όμως, εκτείνονται πέρα από την απλή πρόληψη τραυματισμών. Ένα σημαντικό όφελος είναι η ανάπτυξη μιας ισχυρής θεμελιώδους «βάσης» αντοχής, δηλαδή της υποκείμενης καρδιοαναπνευστικής ικανότητας που υποστηρίζει όλες τις άλλες προπονητικές προσαρμογές. Φανταστείτε την προπόνηση σαν την οικοδόμηση μιας πυραμίδας: Μια καλά εδραιωμένη βάση ενισχύει την απόδοση σε πιο έντονα επίπεδα. Το αργό τρέξιμο αποτελεί το κλειδί για την οικοδόμηση αυτής της βάσης. Επιτρέπει στην καρδιά να αντλεί τη μέγιστη ποσότητα οξυγονωμένου αίματος με κάθε χτύπο, χωρίς αδικαιολόγητη καταπόνηση. Αυτή η αποτελεσματική παροχή οξυγόνου είναι απαραίτητη για την απόδοση στο τρέξιμο.
Επιπλέον, το αργό τρέξιμο ενθαρρύνει το σώμα να καίει λίπος για ενέργεια, μια πιο αποτελεσματική μεταβολική διαδικασία από τη χρήση υδατανθράκων. Αυτό οδηγεί σε μικρότερη συνολική ενεργειακή δαπάνη, μειώνοντας την κόπωση και επιτρέποντας ημέρες αποτελούμενες από προπονήσεις υψηλότερης έντασης.
Η έρευνα δείχνει ότι το αργό τρέξιμο μπορεί να οδηγήσει σε ελαφρώς υψηλότερες βελτιώσεις στην ικανότητα οξυγόνου (VO2 max) και την ταχύτητα του τρεξίματος, με σημαντικά μεγαλύτερα κέρδη στην αερόβια βάση.
Εάν ενδιαφέρεστε να δοκιμάσετε το αργό τρέξιμο, επικεντρωθείτε στον ρυθμό σας. Για να βεβαιωθείτε ότι βρίσκεστε στη ζώνη του «αργού τρεξίματος», λάβετε υπόψη σας ότι θα πρέπει να μπορείτε, για παράδειγμα, να συζητάτε ή να τραγουδάτε δυνατά, χωρίς να λαχανιάζετε. Αν η συζήτηση γίνεται δύσκολη, είναι σημάδι ότι πρέπει να επιβραδύνετε. Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για μια εφικτή μορφή άσκησης, με σημαντικά οφέλη για την υγεία.
Διαβάστε ακόμη:
Slow running: Η νέα τάση που νικά το στρες, δυναμώνει την καρδιά και διασκεδάζει
Βγάλτε τα παπούτσια και τρέξτε ξυπόλυτοι – Τα οφέλη – Τι να προσέξετε
Κολύμπι ή τρέξιμο: Ποτέ καίμε περισσότερες θερμίδες σε 30′
