Το Νοσοκομείο «Παπαγεωργίου» Θεσσαλονίκης αποτελεί το μοναδικό κέντρο στο βορειοελλαδικό χώρο εφαρμογής της διαγνωστικής ενδοσκόπησης υπό φαρμακευτικό ύπνο (DISE), καθώς και σε πανελλήνιο επίπεδο της χειρουργικής θεραπείας αποφρακτικών απνοιών ύπνου, με εμφύτευση νευροδιεγέρτη υπογλωσσίου νεύρου (Hypoglossalnerveneurostimulation).

Οι καινοτόμες αυτές τεχνικές στον τομέα τόσο της διάγνωσης όσο και της θεραπείας των προβλημάτων του ύπνου, εφαρμόζονται στο ειδικό Εργαστήριο Ύπνου που λειτουργεί στο νοσοκομείο, όπου επίσης  διερευνώνται όσες διαταραχές σχετίζονται με τη λανθασμένη λειτουργία του ύπνου. Το Εργαστήριο Ύπνου βρίσκεται σε στενή συνεργασία με τη Β’ ΩΡΛ Κλινική ΑΠΘ του Νοσοκομείου «Παπαγεωργίου», καθώς και με αντίστοιχα εργαστήρια στα νοσοκομεία «Άγιος Παύλος» και «Γ. Παπανικολάου».

Στη διάγνωση και αντιμετώπιση των διαταραχών ύπνου εμπλέκονται διάφορες ιατρικές ειδικότητες, με βασικές την ωτορινολαρυγγολογία, που έχει στενή ενασχόληση με τις ρογχοπάθειες κατά τον ύπνο, που αφορούν κυρίως το ροχαλητό και τις αποφρακτικές άπνοιες/υπόπνοιες, και την πνευμονολογία.

Σύμφωνα με τον υπεύθυνο του Ιατρείου Ρογχοπαθειών, ωτορινολαρυγγολόγο Διευθυντή ΕΣΥ, Άγγελο Χατζηαβραμίδη, η θεραπεία των ρογχοπαθειών, όπως το ροχαλητό, το σύνδρομο αυξημένων αντιστάσεων ανώτερου αεραγωγού και το σύνδρομο αποφρακτικής άπνοιας ύπνου, μπορεί να γίνει με συντηρητικές και χειρουργικές μεθόδους, ενώ οι τρόποι θεραπείας ποικίλουν.

Σε ορισμένους ασθενείς αρκεί η ελάττωση του σωματικού βάρους, η μείωση της κατανάλωσης αλκοόλ και της νικοτίνης, η ελάττωση των βαρέων γευμάτων αργά το βράδυ, καθώς και των διαφόρων ηρεμιστικών, για να μειωθεί το ροχαλητό και να απαλλαγούν από τις άπνοιες.

Σε αρκετές περιπτώσεις, ειδικά σε ασθενείς με βαριά αποφρακτική υπνική άπνοια, η αντιμετώπιση διαταραχών ύπνου γίνεται με τη χρήση αναπνευστικών συσκευών με μάσκα προσώπου (nasal continuous positive air way pressure), κατά τη διάρκεια του ύπνου. Μέσω της συσκευής, χορηγείται υγροποιημένος αέρας στις αναπνευστικές οδούς κατά τον βραδινό ύπνο, ο φάρυγγας παραμένει ανοικτός και έτσι αντιμετωπίζεται η άπνοια.

Επίσης, στοματικές συσκευές που φέρονται από τον ασθενή κατά τη διάρκεια του ύπνου μεταθέτουν την κάτω γνάθο μερικά χιλιοστά μπροστά σε σχέση με την άνω γνάθο, ώστε να εμποδίζουν τη στένωση, ή απόφραξη του φάρυγγα κατά τον ύπνο.