Μία μελέτη σε σχεδόν μισό εκατομμύριο ανθρώπους βρήκε για πρώτη φορά πως όσοι είχαν καρδιαγγειακα προβλήματα ωφελούνται περισσότερο όταν είναι σωματικά δραστήριοι συγκριτικά με τους υγιείς ανθρώπους που δεν πάσχουν από καρδιαγγειακά νοσήματα (CVD).

Η αυξημένη σωματική δραστηριότητα μείωσε τον κίνδυνο θανάτου σε μία εξαετή περίοδο παρακολούθησης για ανθρώπους με και χωρίς καρδιαγγειακά νοσήματα, αλλά οι ερευνητές βρήκαν πως η μεγαλύτερη μείωση στον κίνδυνο παρατηρήθηκε σε ανθρώπους που έπασχαν από καρδιαγγειακά νοσήματα, κάτι που συνέχισε να μειώνεται, όσο περισσότερο ασκούνταν οι άνθρωποι.

Η μελέτη που δημοσιεύθηκε στο European Heart Journal και παρουσιάστηκε στο Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρίας Καρδιολογίας (ESC) καθώς επίσης και στο Παγκόσμιο Συνέδριο Καρδιολογίας στο Παρίσι.

Οι ερευνητές με επικεφαλής τον Δρ. Sang-Woo Jeong, εξέτασε δεδομένα από ένα σύνολο 441.798 ανθρώπων που υποβλήθηκαν σε εξετάσεις στην εξαετία 2009-2015 και συμπλήρωσαν έρευνα για τη σωματική τους δραστηριότητα. Η μέση ηλικία των συμμετεχόντων ήταν τα 60 έτη, ενώ ο νεότερος ήταν 40 ετών. 131.558 από τους συμμετέχοντες έπασχαν από καρδιαγγειακά νοσήματα ενώ 310.240 ήταν υγιείς.

Στα ερωτηματολόγια σωματικής δραστηριότητας τους ζητήθηκε να αναφέρουν πόσο είχαν αθληθεί τις τελευταίες επτά μέρες και αυτές οι πληροφορίες μετατράπηκαν σε Μεταβολικά Ισοδύναμα Δραστηριότητας (MET) ανά εβδομάδα.

«Το 2016 οι οδηγίες της Ευρωπαϊκής Εταιρίας Καρδιολογίας για την πρόληψη προτείνουν ότι οι υγιείς ενήλικες όλων των ηλικιών θα έπρεπε να πραγματοποιούν τουλάχιστον 150 λεπτά άσκησης μεσαίας έντασης την εβδομάδα, ή 75 λεπτά έντονης αεροβικής άσκησης. Ένας τρόπος για να επιτευχθούν τα 500 ΜΕΤ-ανά λεπτό την εβδομάδα είναι τα 30 λεπτά γρήγορου περπατήματος για πέντε φορές την εβδομάδα συν το περπάτημα σε ανηφόρα για 2,5 ώρες μία φορά την εβδομάδα», εξήγησε ο Δρ. Si-Hyuck Kang εκ των συγγραφέων της μελέτης.

Στο τέλος της περιόδου παρακολούθησης οι ερευνητές βρήκαν ότι οι άνθρωποι με καρδιαγγειακά νοσήματα ωφελήθηκαν περισσότερο από τη σωματική άσκηση συγκριτικά με τους ανθρώπους χωρίς καρδιαγγειακά νοσήματα. Συγκεκριμένα για κάθε 500 ΜΕΤ-ανά λεπτό στους μεν πρώτους ο κίνδυνος θανάτου μειωνόταν κατά 14% και στους δεύτερους κατά 7%.

«Βρήκαμε ότι σχεδόν οι μισοί άνθρωποι στη μελέτη δεν έφταναν στα απαιτούμενα επίπεδα σωματικής δραστηριότητας και το ένα τέταρτο είχαν εντελώς καθιστικό τρόπο ζωής. Οι άνθρωποι με καρδιαγγειακά νοσήματα είχαν χαμηλότερα επίπεδα σωματικής δραστηριότητας συγκριτικά με εκείνους χωρίς, αλλά όσο περισσότερο ασκούνταν, τόσο χαμηλότερος ήταν ο κίνδυνος θανάτου στο εξαετές διάστημα της παρακολούθησης. Το κυριότερο νέο εύρημα αυτής της μελέτης είναι ότι οι άνθρωποι με καρδιαγγειακά νοσήματα ωφελούνται από τη σωματική δραστηριότητα περισσότερο από τους ανθρώπους που χωρίς τη νόσο», εξήγησε ο Δρ. Jeong.

«Ενδέχεται να υπάρχουν αρκετές εύλογες εξηγήσεις γιατί οι άνθρωποι με καρδιαγγειακά νοσήματα ωφελούνται περισσότερο από την άσκηση. Πρώτον γιατί η καθιστική ζωή είναι ένας από τους κυριότερους παράγοντες κινδύνου. Συνεπώς όταν οι ασθενείς άλλαξαν τον τρόπο ζωής τους για να γίνουν πιο δραστήριοι σωματικά ενδέχεται να είναι πιο ωφέλιμο για αυτούς. Επιπλέον, αρκετές προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι η σωματική δραστηριότητα βοηθά στον έλεγχο των παραγόντων καρδιαγγειακού κινδύνου όπως η αρτηριακή πίεση, η χοληστερόλη και η γλυκόζη του αίματος. Τα οφέλη από τη σωματική δραστηριότητα λοιπόν ενδέχεται να είναι περισσότερο καθώς έρχονται να ελέγξουν αυτούς τους παράγοντες κινδύνου. Τέλος οι ασθενείς με καρδιαγγειακή νόσο συνήθως έχουν υψηλότερα επίπεδα συστημικών φλεγμονών συγκριτικά με εκείνους χωρίς τη νόσο και υπάρχουν στοιχεία ότι η σωματική δραστηριότητα μειώνει τα επίπεδα φλεγμονής», εξήγησε ο Δρ. Kang.

«Οι γιατροί θα έπρεπε να εστιάσουν στη σημαντικότητα της σωματικής άσκησης των ασθενών με καρδιαγγειακά νοσήματα. Πρέπει να ενθαρρύνονται να συνεχίζουν τη σωματική άσκηση για όσο το δυνατόν περισσότερο. Οι άνθρωποι που είναι φυσικά δραστήριοι κοιμούνται, νιώθουν αλλά και λειτουργούν καλύτερα. Η σωματική άσκηση είναι ένας οικονομικός τρόπος για να ζήσετε περισσότερο, πιο υγιείς και πιο χαρούμενοι, με ελάχιστες συνέπειες», κατέληξε ο Δρ. Kang.