Οι γονείς έχουν σημαντικό μερίδιο για το αυξανόμενο βάρος των παιδιών τους, όχι τόσο λόγω γενετικής, αλλά περισσότερo λόγω του κακού παραδείγματος που δίνουν με υιοθέτηση λάθος διατροφικών συνηθειών. Δυστυχώς φαίνεται πως το επιπλέον βάρος των γονιών συνοδεύει και τα παιδιά στην ενήλικη ζωή, ακριβώς στα βήματα των γονιών τους.

Σύμφωνα με τα νεότερα ερευνητικά δεδομένα, που θα παρουσιαστούν στο Ευρωπαϊκό Συνέδριο για την Παχυσαρκία στη Βενετία, οι μεσήλικες έχουν έξι φορές περισσότερες πιθανότητες να είναι παχύσαρκοι αν και οι δύο γονείς τους ήταν παχύσαρκοι την ίδια περίοδο της ζωής τους.

Πιο συγκεκριμένα, η ανάλυση των δεδομένων του ύψους και του βάρους που αφορούσαν περισσότερα από 2.000 άτομα έδειξε μια ισχυρή συσχέτιση μεταξύ του δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) των γονέων όταν ήταν στην ηλικία μεταξύ 40 και 59 ετών και του δείκτη μάζας σώματος των παιδιών τους στην ίδια ηλικία. Ακόμα, οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι ακόμη και ένας παχύσαρκος γονέας τριπλασίαζε τον κίνδυνο σε σύγκριση με εκείνους των οποίων οι γονείς διατηρούσαν ένα υγιές βάρος.

«Ορισμένες μελέτες υποθέτουν ότι τα παιδιά τείνουν να αναπτύσσουν παρόμοιες διατροφικές συνήθειες και συνήθειες άσκησης με τους γονείς τους όταν διαμένουν όλοι κάτω από την ίδια στέγη, με αποτέλεσμα ο ΔΜΣ να ακολουθεί παρόμοιο μοτίβο. Η παιδική παχυσαρκία, και ιδίως στην εφηβεία, τείνει να ακολουθεί το άτομο στην πρώιμη ενήλικη ζωή και έτσι υποψιαζόμασταν ότι θα το ακολουθούσε και στη μέση ηλικία. Όπως διαπιστώσαμε, αυτό πράγματι συμβαίνει, καθώς τα παιδιά που μεγάλωσαν με παχύσαρκους γονείς είναι πολύ πιο πιθανό να είναι και τα ίδια παχύσαρκα όταν φτάσουν τα 40 ή τα 50, δηλαδή αρκετό διάστημα μετά την ενηλικίωσή τους» εξηγεί η Δρ Mari Mikkelsen, από το Πανεπιστήμιο του Tromsø της Νορβηγίας.

Όταν και οι δύο γονείς ήταν παχύσαρκοι, οι πιθανότητες παχυσαρκίας του παιδιού στη μέση ηλικία εξαπλασιάστηκαν, σε σχέση με τους γονείς με φυσιολογικό βάρος. Όταν, όμως ήταν μόνο η μητέρα παχύσαρκη, το παιδί είχε 3,44 φορές περισσότερες πιθανότητες να είναι παχύσαρκο στην ενήλικη ζωή, και 3,74 φορές περισσότερες πιθανότητες αν μόνο ο πατέρας ήταν παχύσαρκος.

Ωστόσο, οι ερευνητές αναγνώρισαν ότι δεν μπορούσαν να καταλήξουν στο εάν τα αποτελέσματα αυτά οφείλονται στα γονίδια, στο περιβάλλον ή σε ένα συνδυασμό και των δύο. «Όποια και αν είναι η εξήγηση, η διαπίστωσή μας ότι η παχυσαρκία που μεταδίδεται από γενιά σε γενιά μπορεί να παραμείνει και στην ενήλικη ζωή υπογραμμίζει τη σημασία της θεραπείας και της πρόληψης της παχυσαρκίας, μιας κατάστασης που συμβάλλει σημαντικά στην κακή υγεία και στον πρόωρο θάνατο» καταλήγει η Δρ Mikkelsen.

Διαβάστε επίσης:

Περισσότερο από ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι παγκοσμίως πάσχουν από παχυσαρκία

Γιατί ο ένας στους δύο εγκαταλείπει την αγωγή με φάρμακα αδυνατίσματος – Τι συμβαίνει μετά τη διακοπή

Η σιωπηρή νόσος – δολοφόνος που κλέβει χρόνια ζωής