Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου παρατηρούνται επιπλοκές μετά από μια χειρουργική επέμβαση. Πολλές φορές, μάλιστα, οι επιπλοκές αυτές ενδέχεται να αποδειχθούν κρίσιμες για τον ασθενή, οδηγώντας σε σοβαρά προβλήματα υγείας .
Οι περισσότερες εκτιμήσεις αναφορικά με τα αίτια των επιπλοκών σχετίζονται με τη διαδικασία της επέμβασης, αλλά και τον οργανισμό κάθε ασθενή. Η μελέτη μιας ερευνητικής ομάδας από το Πανεπιστήμιο του Michigan, όμως, που δημοσιεύθηκε στο JAMA Surgery, αποκάλυψε έναν απρόσμενο παράγοντα, πριν καν ξεκινήσει η επέμβαση, που ενδέχεται να σχετίζεται με τον κίνδυνο μετεγχειρητικών επιπλοκών.
Οι ειδικοί ισχυρίζονται ότι καθοριστικής σημασίας για τη μετεγχειριτική περίοδο είναι το στάδιο της αναισθησίας πριν από κάθε χειρουργική επέμβαση. Η αναισθησία αποτελεί ένα βασικό και απαραίτητο στάδιο, χάρη στο οποίο ο ασθενής δεν νιώθει πόνο, ενώ παράλληλα εξασφαλίζεται ότι οι ζωτικές λειτουργίες, όπως η αρτηριακή πίεση, η αναπνοή και ο καρδιακός παλμός παραμένουν σταθερές καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας. Χωρίς αυτή, τα περισσότερα χειρουργεία δεν θα μπορούσαν να πραγματοποιηθούν.
Τα διαθέσιμα στοιχεία δείχνουν ότι οι ανάγκες για αναισθησία ολοένα και αυξάνονται. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι γιατροί να καλούνται να φροντίσουν όλο και περισσότερους ασθενείς, χωρίς ωστόσο να κάνουν εκπτώσεις στην ασφάλειά τους.
Αυτό αυξάνει τη δυσκολία για τους γιατρούς, καθώς ένας αναισθησιολόγος πρέπει να είναι διαρκώς παρών στη χειρουργική διαδικασία, επιβλέποντας τον ασθενή. Σύμφωνα με τον Sachin Kheterpal, M.D. M.B.A., αναπληρωτή πρύτανη Ερευνητικής Πληροφορικής και καθηγητή Αναισθησιολογίας στο Michigan Medicine, οι σύγχρονες ανάγκες έχουν οδηγήσει σε ένα νέο μοτίβο λειτουργίας, κατά το οποίο ένας εξειδικευμένος αναισθησιολόγος επιβλέπει ειδικευόμενους επιστήμονες, φροντίζοντας ταυτόχρονα τους ασθενείς πολλών χειρουργικών επεμβάσεων. Αυτό, μάλιστα, είναι το πιο συνηθισμένο μοντέλο παροχής αναισθησίας στις ΗΠΑ.
Χρησιμοποιώντας δεδομένα από το ηλεκτρονικό μητρώο υγείας του Multicenter Perioperative Outcomes Group, οι μελετητές θέλησαν να διαπιστώσουν εάν αυξάνεται ο μετεγχειρητικός κίνδυνος επιπλοκών ή θανάτου όταν ένας αναισθησιολόγος επιβλέπει περισσότερες από μία χειρουργικές επεμβάσεις. Οι ερευνητές εξέτασαν δεδομένα από περισσότερες από 570.000 χειρουργικές περιπτώσεις σε 23 νοσοκομεία των ΗΠΑ μεταξύ 2010 και 2017, όπου μέσα στο χειρουργείο βρισκόταν ειδικευόμενος και όχι εξειδικευμένος αναισθησιολόγος.
Εντόπισαν ασθενείς με παρόμοια δημογραφικά στοιχεία και κατάσταση υγείας, που υποβλήθηκαν σε χειρουργικές περιπτώσεις διαφόρων τύπων. Για κάθε ασθενή, υπολόγισαν το μέσο αριθμό ταυτόχρονων χειρουργικών επεμβάσεων που διαχειρίστηκε ο αναισθησιολόγος. Στη συνέχεια, συνέκριναν περιπτώσεις όπου ο αναισθησιολόγος καθοδηγούσε από 1 έως 4 χειρουργικές επεμβάσεις ταυτόχρονα.
Συνολικά, το 5,19% των περιπτώσεων οδηγήθηκε σε κάποιας μορφής μετεγχειρητική επιπλοκή – θνησιμότητα εντός 30 ημερών ή μία από τις 6 κύριες χειρουργικές νοσηρότητες: καρδιακές, αναπνευστικές, γαστρεντερικές, ουροποιητικές, αιμορραγικές και λοιμώδεις επιπλοκές.
Η μελέτη έδειξε ότι όσες πιο πολλές επεμβάσεις επέβλεπε ένας αναισθησιολόγος ταυτόχρονα, τόσο αυξανόταν το ποσοστό νοσηρότητας και θνησιμότητας των ασθενών. Ειδικότερα, όταν ο αναισθησιολόγος κατηύθυνε 3 έως 4 επεμβάσεις, οι ασθενείς με επιπλοκές μετά το χειρουργείο άγγιζαν το 5,75%, ποσοστό αυξημένο κατά 14% συγκριτικά με το ποσοστό επιπλοκών 5,06% για 1 έως 2 αλληλοκαλυπτόμενες επεμβάσεις.
«Οι αναισθησιολόγοι λένε ότι η κάλυψη 4 επεμβάσεων ταυτόχρονα είναι δυνατή, αλλά θα πρέπει να εφαρμόζεται σε περιπτώσεις όπου θεωρείται ασφαλές», είπε ο Kheterpal. Στην πραγματικότητα, θα έπρεπε να εφαρμόζεται σε σπάνιες περιπτώσεις. «Τώρα έχουμε στοιχεία που υποστηρίζουν ότι η αύξηση των αλληλοεπικαλυπτόμενων επεμβάσεων μπορεί να έχει πιθανά μειονεκτήματα, που εξισορροπούν τα πλεονεκτήματα της πιθανής εξοικονόμησης κόστους και της πρόσβασης στη φροντίδα».
Η μελέτη έχει αρκετούς περιορισμούς: Η ανάλυση δεδομένων περιορίστηκε σε συγκεκριμένους τύπους επεμβάσεων. Επίσης, εξετάστηκαν οι περιπτώσεις αναισθησιολόγων που επέβλεπαν έως και 4 επεμβάσεις ταυτόχρονα.
«Εκατομμύρια ασθενείς λαμβάνουν φροντίδα από έναν αναισθησιολόγο που κατευθύνει περισσότερες από δύο επικαλυπτόμενες επεμβάσεις», σημείωσε ο Kheterpal. «Η αντιμετώπιση τυχόν διαφορών στη φροντίδα, που υποκρύπτουν τις παρατηρούμενες διαφορές στην έκβαση, θα μπορούσε να μειώσει τις ανεπιθύμητες ενέργειες για εκατοντάδες χιλιάδες ασθενείς».
O Kheterpal έκλεισε λέγοντας: «Εάν κάνετε χειρουργική επέμβαση υψηλού κινδύνου ή είστε ιατρικά πολύπλοκος ασθενής, ίσως είναι συνετό να ρωτήσετε τον αναισθησιολόγο σχετικά με τις τυπικές διαδικασίες φροντίδας».
Διαβάστε ακόμη:
Γενική αναισθησία: «Ξύπνιος» ο ένας στους δέκα – Έρευνα αποκαλύπτει
Αναισθησία: Εγκυμονεί τον κίνδυνο άνοιας; Έρευνα απαντά
Καισαρική με γενική αναισθησία: Ποιον κίνδυνο αυξάνει κατά 54%
