Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά της νόσου Αλτσχάιμερ είναι η απορρύθμιση του κιρκάδιου ρυθμού στους ασθενείς, του βιολογικού τους ρολογιού δηλαδή, με συνέπεια κοινές για το 80% των ατόμων εκδηλώσεις της νευροεκφυλιστικής πάθησης όπως η δυσκολία στον ύπνο και η έκπτωση της γνωστικής λειτουργίας και σύγχυση το βράδυ. Σύμφωνα ωστόσο με πρόσφατη μελέτη ομάδας από την Ιατρική Σχολή San Diego του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια που δημοσιεύεται στο Cell Metabolism, για την επαναφορά του στην εύρυθμη λειτουργία αρκεί μια μικρή αλλαγή στον τρόπο ζωής.
Μέσα από διατροφικά πειράματα σε ποντίκια, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η διαλειμματική νηστεία, μια σειρά διατροφικών προτύπων με περιορισμένη ή μηδενική κατανάλωση θερμίδων/ενέργειας (νηστεία) για παρατεταμένες χρονικές περιόδους όπως 16 ώρες, κατάφερε να αναστρέψει κάποιες από τις διαταραχές του κιρκάδιου ρυθμού που παρατηρούνται στη νόσο Αλτσχάιμερ, με τους ερευνητές να εκφράζουν ελπίδες ότι η απλή και ασφαλής παρέμβαση επιτρέπει τη διεξαγωγή κλινικών δοκιμών σε ανθρώπους. Τα ποντίκια στα οποία είχε προκληθεί νόσος Αλτσχάιμερ ακολούθησαν ένα πρόγραμμα διαλειμματικής νηστείας που τους επέτρεπε τη σίτιση εντός ενός χρονικού παραθύρου έξι ωρών κάθε μέρα. Αντίστοιχα για τους ανθρώπους, το διάστημα θα αναλογούσε σε παράθυρο 10 ωρών καθημερινά (ή 14 ωρών νηστείας).
Τα ευρήματα έδειξαν ότι τα ποντίκια που ακολουθούσαν διαλειμματική νηστεία είχαν καλύτερη μνήμη και μικρότερη συσσώρευση πλακών αμυλοειδούς στον εγκέφαλο. Ειδικότερα, σε σύγκριση με τα ποντίκια της ομάδας ελέγχου τρέφονταν οποτεδήποτε:
- είχαν καλύτερη μνήμη
- ήταν λιγότερο υπερδραστήρια τη νύχτα
- μπορούσαν να διατηρήσουν καλύτερα το πρόγραμμα ύπνου με λιγότερες διαταραχές στη διάρκειά του
- πέτυχαν καλύτερες επιδόσεις σε γνωστικές αξιολογήσεις από τα ποντίκια ελέγχου.
Οι ερευνητές παρατήρησαν επίσης βελτιώσεις σε μοριακό επίπεδο· πολλά γονίδια που σχετίζονται με τη νόσο Αλτσχάιμερ και τη νευροφλεγμονή εκφράζονταν διαφορετικά, ενώ παρατηρήθηκε μικρότερη εναπόθεση πλακών αμυλοειδούς.
«Για πολλά χρόνια, υποθέταμε ότι οι διαταραχές του κιρκάδιου ρυθμού που παρατηρούνται στα άτομα με νόσο Αλτσχάιμερ είναι αποτέλεσμα της νευροεκφύλισης, τώρα ωστόσο μαθαίνουμε ότι μπορεί να συμβαίνει το αντίθετο· η διαταραχή του κιρκάδιου ρυθμού να αποτελεί έναν από τους κύριους παράγοντες της παθολογίας της νόσου Αλτσχάιμερ», δήλωσε η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Paula Desplats, Ph.D., καθηγήτρια στο Τμήμα Νευροεπιστημών της Ιατρικής Σχολής San Diego. «Έτσι, οι διαταραχές στον κιρκάδιο ρυθμό αναδεικνύονται σε πολλά υποσχόμενος στόχο για νέες θεραπείες της νόσου Αλτσχάιμερ, με τα ευρήματά μας να επαληθεύουν την υπόθεση ενός εύκολου και προσιτού τρόπου διόρθωσης αυτών των διαταραχών».
Η Δρ Desplats εξήγησε ότι τα συμπτώματα που προκαλεί η απορρύθμιση του βιολογικού ρολογιού αποτελούν και τον κύριο λόγο που πολλά άτομα με τη νόσο καταλήγουν σε ειδικές δομές φροντίδας. Αποτρέποντας ή διορθώνοντας αυτές τις διαταραχές, γίνεται ένα σημαντικό βήμα προς την αλλαγή του τρόπου διαχείρισης της πάθησης τόσο στις κλινικές όσο και στην κατ’ οίκον φροντίδα.
Διαβάστε επίσης:
Νόσος Αλτσχάιμερ: Έξι απλοί τρόποι για δυνατό μυαλό μέχρι τα βαθιά γεράματα
Ο εξωτικός ξηρός καρπός που κάνει καλό στα νεύρα
Νόσος Αλτσχάιμερ: 3 παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο στους άνω των 50
