Και εκεί που ευελπιστούμε ότι ο χρόνος που απολαμβάνει ένα παιδί με τη γιαγιά και τον παππού, είναι γεμάτος θάλπος και παρηγοριά, έρχεται η τεχνητή νοημοσύνη να ανατρέψει όσα ξέραμε και αγαπήσαμε. Δυστυχώς στη σύγχρονη εποχή, μπορεί να συναντήσουμε τους εκπροσώπους και των δυο γενεών να είναι σκυμμένοι πάνω από τις οθόνες, ή τουλάχιστον να μην περνούν μαζί ποιοτικό χρόνο, βάσει νέας έρευνας που δημοσιεύτηκε στο Journal of Children and Media.

Η ίδια μελέτη διαπίστωσε ότι τα παιδιά στην Αμερική που επισκέπτονται τους παππούδες τους ή φροντίζονται από αυτούς, περνούν το 49% των ωρών τους πάνω από έξυπνες ψηφιακές συσκευές. Η πραγματικότητα του «add και delete» δημιουργεί τριβές στις οικογένειες, με το 1/3 των Αμερικανών γονέων να αναφέρουν διαφωνίες με τους παππούδες και τις γιαγιάδες σχετικά με τη χρήση των μέσων ενημέρωσης από τα παιδιά τους. Γιατί όμως, οι παππούδες είναι πιο ελαστικοί με την προσκόλληση στις οθόνες;

Το ψηφιακό babysitting

Σύμφωνα με δηλώσεις των ερευνητών Cecilia Sada Garibay και Matthew A. Lapierre από το Πανεπιστήμιο της Αριζόνα, η προσαρμογή του παππού και της γιαγιάς στο πλέον διευρυμένο ρόλο τους είναι καταλυτικής σημασίας για την ανατροφή των εγγονών τους.

Οι παππούδες και γιαγιάδες στην εποχή μας έρχονται αντιμέτωποι με γονεϊκές προκλήσεις που η γενιά τους δεν είχε γνωρίσει ποτέ. Οι οικονομικές δυσχέρειες, τα υψηλότερα ποσοστά διαζυγίων και η πλειονότητα των εργαζόμενων μητέρων έχουν διαμορφώσει την ανάθεση του φροντιστικού ρόλου ολοσχερώς στους πρεσβύτερους, οι οποίοι όμως δεν είναι προετοιμασμένοι να διαχειριστούν μια νέα γενιά, αιχμάλωτη στην ψηφιακή «χρυσόσκονη».

Οι ερευνητές διεξήγαγαν έρευνα σε 350 Αμερικανούς παππούδες και γιαγιάδες που πρόσεχαν τακτικά τουλάχιστον ένα εγγόνι ηλικίας 2 έως 10 ετών. Η κατανομή του χρόνου στην οθόνη έδειξε ότι η παραδοσιακή παρακολούθηση τηλεόρασης κατανάλωνε το 20% του κοινού χρόνου, ενώ άλλο ένα 12% πήγε στην προβολή βίντεο σε κινητές συσκευές. Τα βιντεοπαιχνίδια γέμισαν το 9% του χρόνου και η περιήγηση στο διαδίκτυο ή η χρήση εφαρμογών κατέλαβε το 8%.

Πώς αντιμετωπίζουν οι παππούδες τον «χρόνο της οθόνης»

Η μελέτη εντόπισε τέσσερις κύριες στρατηγικές που χρησιμοποιούν οι παππούδες και οι γιαγιάδες: εποπτεία (απλά να παρακολουθούν τι βλέπουν τα παιδιά), περιοριστική διαμεσολάβηση (να θέτουν αυστηρούς κανόνες), καθοδηγητική διαμεσολάβηση (να συζητούν το περιεχόμενο) και συν-προβολή (να βλέπουν μαζί).

Η επίβλεψη αναδείχθηκε ως η καλύτερη προσέγγιση, ενώ η συνεκπαίδευση – η οποία σύμφωνα με την έρευνα μπορεί να είναι η πιο ευεργετική στρατηγική – ήταν η λιγότερο συνηθισμένη. Αυτή η προτίμηση πιθανόν να οφείλεται σε δύο παράγοντες: η εποπτεία απαιτεί λιγότερες τεχνικές γνώσεις και πολλοί παππούδες και γιαγιάδες αισθάνονται αβέβαιοι για την υπέρβαση των γονικών ορίων.

Ακριβέστερα, «για πολλούς παππούδες και γιαγιάδες, η εφαρμογή περιοριστικής και καθοδηγητικής διαμεσολάβησης είναι λεπτή, καθώς θεωρούν ότι η θέσπιση κανόνων και η διδασκαλία των παιδιών σχετικά με το περιεχόμενο των μέσων ενημέρωσης είναι κυρίως αρμοδιότητες των γονέων», εξήγησαν οι ερευνητές.

Το επίπεδο ψηφιακών δεξιοτήτων αναδείχθηκε ως ο ισχυρότερος προγνωστικός παράγοντας της αποτελεσματικής ή μη διαχείρισης της προσκόλληση των εγγονιών στην οθόνη. Οι παππούδες και οι γιαγιάδες με υψηλότερες ψηφιακές δεξιότητες εφάρμοζαν σταθερά καλύτερη διαμεσολάβηση σε όλες τις προσεγγίσεις. Η ηλικία και το φύλο έπαιξαν επίσης ρόλο – οι νεότεροι παππούδες και γιαγιάδες ήταν πιο πιθανό να βλέπουν από κοινού το περιεχόμενο, ενώ οι παππούδες εφάρμοζαν λιγότερη εποπτεία από τις γιαγιάδες.

Η μελέτη αποκάλυψε ακόμη ότι οι στάσεις σχετικά με τα μέσα ενημέρωσης επηρεάζουν την οικογενειακή δυναμική. Οι παππούδες και οι γιαγιάδες που ανησυχούσαν για τις επιπτώσεις της τεχνολογίας συχνά έρχονταν σε αντιπαράθεση με τους γονείς για τη διάρκεια του χρόνου μπροστά στην οθόνη και αυτές οι συγκρούσεις συσχετίζονταν άμεσα με τα χαμηλότερα επίπεδα ικανοποίησης στις σχέσεις τους.

Διαβάστε επίσης

Θέλετε να μάθετε πόσο γρήγορα θα γεράσετε; Ρωτήστε τους παππούδες σας αν πήγαν σχολείο – Δείτε γιατί 

Κίνδυνος μανίας και διπολικής διαταραχής για τα 10χρονα που «πέφτουν με τα μούτρα» στις οθόνες 

Αυτισμός: Πόσες ώρες μπροστά σε οθόνες σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο διάγνωσης στο φάσμα – Έρευνα απαντά