Στις σχέσεις, η έντονη επιθυμία να είμαστε συνεχώς κοντά στον σύντροφό μας μοιάζει φυσιολογική. Ωστόσο, όταν αυτή η ανάγκη ξεπερνάει τα όρια, μπορεί να γίνει τοξική.
Ψυχολόγοι και σύμβουλοι γάμου, ανάμεσά τους και ο Δρ. Stephen J. Betchen, ένας έμπειρος θεραπευτής ζευγαριών και οικογένειας, με ειδίκευση στη σεξουαλική θεραπεία, παρατηρούν ότι κάποιοι σύντροφοι δεν μπορούν να αντέξουν την απομάκρυνση ούτε για λίγο χρόνο, με αποτέλεσμα να νιώσουν άγχος, λύπη ή αίσθημα απόρριψης. Το αποτέλεσμα; Ένας φαύλος κύκλος όπου η επιθυμία για αγάπη καταλήγει στην απώλειά της.
Η δυναμική διώκτη-απομακρυνόμενου
Στην ψυχοθεραπεία ζευγαριών, αυτό θυμίζει τη δυναμική «καταδίωξης και απόστασης» (The pursuer-distancer dynamic), εξηγεί ο ίδιος με άρθρο του στο Psychology Today: Ένας σύντροφος αναλαμβάνει τον ρόλο του καταδιώκτη, επιδιώκοντας συνεχώς την ασφάλεια, ενώ ο άλλος παίρνει τις αποστάσεις του, αναζητώντας χώρο μέσα στη σχέση. Ο καταδιώκτης νιώθει απόρριψη και βαθιά απώλεια, ενώ ο αποστασιοποιημένος αισθάνεται παγιδευμένος και παραβιασμένος.
Παραδοσιακά, οι γυναίκες φαίνεται να είναι αυτές που καταδιώκουν και οι άνδρες αυτοί που αποστασιοποιούνται. Σήμερα, οι ειδικοί συμφωνούν ότι όταν αυτή η δυναμική «παγώνει», και οι δύο σύντροφοι δυσκολεύονται να φτάσουν στην αληθινή οικειότητα.
Η εξήγηση
Στην πράξη, πολλοί άνδρες που είχαν χάσει τη μητέρα τους σε μικρή ηλικία αναπτύσσουν όχι μόνο ανάγκη για μια μητρική φιγούρα, αλλά και αίσθημα δικαιώματος σε αυτή. Οι γυναίκες που τους συντροφεύουν, συχνά φροντίστριες από μικρές, αρχικά αναλαμβάνουν τον ρόλο φροντίδας, αλλά σύντομα απαιτούν χώρο. Αυτό πυροδοτεί τα ζητήματα εγκατάλειψης του άνδρα, οδηγώντας σε ένα φαύλο κύκλο: όσο περισσότερο καταδιώκουν, τόσο περισσότερο απομακρύνονται οι σύντροφοί τους, εξηγεί ο Δρ. Betchen.
Το παράδοξο
Οι άνδρες που ανήκουν σε αυτή την κατηγορία καταστρέφουν τη σχέση που θέλουν να διατηρήσουν. Μέρος τους επιθυμεί μία μητρική φιγούρα για να καλύψει την παιδική απώλεια, ενώ ένα άλλο αδυνατεί να δεχτεί τον χώρο της «υποκατάστατης μητέρας». Το αποτέλεσμα είναι θυμός, αίσθημα ανεπαρκούς αξίας και ένας πραγματικός φαύλος κύκλος απωλειών.
Η αγάπη δεν είναι μόνο το τι ζητάμε, αλλά και το πώς σεβόμαστε τον χώρο του άλλου. Η υπερβολική απαίτηση για προσοχή μπορεί να καταστρέψει αυτό που θέλουμε περισσότερο: Tη σχέση μας. Η αυτογνωσία και η αναγνώριση των βαθύτερων αναγκών μας είναι το πρώτο βήμα για μια ισορροπημένη και υγιή σχέση, όπου η αγάπη δεν πνίγει, αλλά ενώνει.
Διαβάστε επίσης
Καλύτερη ερωτική ζωή μετά τα 50 – Οι επιστήμονες του Χάρβαρντ συμβουλεύουν
Greysexuals: Η νέα «γκρίζα ζώνη» στη σεξουαλικότητα των νέων
6 ύπουλα σημάδια μιας τοξικής σχέσης, σύμφωνα με την ψυχολόγο
