Η καθημερινή βόλτα του σκύλου μας είναι μία από της πιο σημαντικές δραστηριότητες του. Συμβάλλει, μεταξύ άλλων, στη σωματική και πνευματική του υγεία.

«Ένα από τα πιο κοινά θέματα συζήτησης μεταξύ ιδιοκτητών σκύλων είναι, το πότε θα πρέπει να βγάζουν βόλτα το κατοικίδιο τους: πριν, ή μετά το φαγητό;

Η αλήθεια είναι πως και για τις δύο περιπτώσεις υπάρχουν αρκετά υπέρ και κατά. Οπότε, στην ουσία, η επιλογή είναι θέμα προτίμησης, ιστορικού, ή ιδιαιτεροτήτων του σκύλου», αναφέρει ο κτηνίατρος, Ελευθέριος Γινάργυρος.

Ας δούμε, λοιπόν, τα «συν και τα πλην» για κάθε περίπτωση.

Βόλτα αμέσως μετά το φαγητό

Αν βγάλουμε τον σκυλάκο μας βόλτα μόλις φάει, ο κυριότερος φόβος μας είναι, σύμφωνα με τον κ. Γινάργυρο, η μη σωστή απορρόφηση του φαγητού, ή η διάταση (πρήξιμο) του γαστρεντερικού. Κάτι που μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε σοβαρές παθήσεις, όπως είναι η οξεία διάταση και στροφή στομάχου (ΟΓΔΣ). Επίσης, πιο σπάνια, μπορεί να παρατηρήσουμε εμετούς, ή ακόμη και κράμπες.

«Αν και κάποιος θα μπορούσε να υποστηρίξει πως το χαλαρό περπάτημα δεν είναι πολύ έντονη δραστηριότητα, ακόμη και έτσι, οι σκύλοι κατά τη διάρκεια του μπορεί να «ενεργοποιηθούν» από πολλά ερεθίσματα και να αυξήσουν την ένταση της άσκησης τους», επισημαίνει ο κτηνίατρος.

Όσον αφορά τα θετικά, η άσκηση σε σύντομο χρονικό διάστημα μετά το φαγητό, όπως λέει ο κ. Γινάργυρος, διατηρεί σταθερά τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα, η οποία αυξάνεται μετά τα γεύματα. Βοηθά, επομένως, ιδιαίτερα τα ζώα που πάσχουν από διαβήτη. Επίσης, φαίνεται να επιδρά θετικά και στην υγεία του ουροποιητικού συστήματος.

Ωστόσο, ο κ. Γινάργυρος επισημαίνει ότι, γενικότερα πριν πάμε βόλτα, θα ήταν καλό να περιμένουμε:

● 30 λεπτά έπειτα από ένα μικρό snack

● 1 ώρα ύστερα από ένα μικρό γεύμα

● Τουλάχιστον 2 ώρες ύστερα από ένα μεγάλο γεύμα

Βόλτα πριν από το γεύμα

«Η αντίθετη περίπτωση -το να ασκούνται, δηλαδή, τα σκυλιά πριν από το γεύμα- φαίνεται να μην κρύβει ιδιαίτερους κινδύνους, καθώς, σύμφωνα με κτηνιάτρους διατροφολόγους, τα σκυλιά σαν οργανισμοί είναι ιδιαίτερα ανθεκτικά στη νηστεία – μπορούν να αντέξουν ακόμα και 5 έως 7 μέρες μόνο με νερό.

Παρόλα αυτά, εννοείται πως οι υπερβολές πρέπει να αποφεύγονται, και δεν συνιστάται τα σκυλιά να ασκούνται με μεγάλη ένταση, όντας νηστικά», υπογραμμίζει ο κ. Γινάργυρος.

Οι μεγαλύτεροι κίνδυνοι, σύμφωνα με τον κ. Γινάργυρο, έχουν να κάνουν με αισθήματα ληθαργικότητας, ή πολύ χαμηλής ενέργειας που μπορεί να βιώσουν οι σκύλοι έπειτα από έντονη άσκηση χωρίς να έχουν φάει.

«Στα θετικά τώρα, η άσκηση με άδειο στομάχι φαίνεται πως ευνοεί ιδιαίτερα την απώλεια βάρους. Σύμφωνα με έρευνες που έχουν γίνει σε ανθρώπους -και μπορούν πιθανότατα να επεκταθούν και στα σκυλιά-, οι μύες καταναλώνουν πολύ περισσότερο λίπος όταν ασκούμαστε νηστικοί, παρά φαγωμένοι. Επίσης, όταν ασκούμαστε νηστικοί, όργανα όπως το ήπαρ φαίνεται να λειτουργούν πολύ πιο αποτελεσματικά, βοηθώντας έτσι στην αποτοξίνωση», αναφέρει ο κ. Γινάργυρος.

Μετά την άσκηση συνιστάται, όπως λέει ο κτηνίατρος, να περιμένουμε τουλάχιστον μισή ώρα, και αφού παρέλθει αυτό το χρονικό διάστημα, μπορούμε να ταΐσουμε τον σκύλο μας – αλλιώς μπορεί να παρουσιαστεί πρήξιμο του γαστρεντερικού, ή ακόμη και ΟΓΔΣ. Η πρόσβαση του στο νερό, όμως, θα πρέπει να παραμένει απρόσκοπτη.

Τέλος, ο κ. Γινάργυρος λέει: «Ζυγίστε τα υπέρ και τα κατά κάθε άποψης, και η τελική επιλογή, ανάλογα με το ιστορικό του ζώου, παραμένει δική σας».

Ο κτηνίατρος, Ελευθέριος Γινάργυρος

Ο κ. Ελευθέριος Γινάργυρος είναι πτυχιούχος της Κτηνιατρικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Έχει κάνει πρακτική άσκηση σε κλινικές μικρών ζώων στην Αμερική και μετεκπαίδευση στην Ακτινολογία, ενώ έχει δείξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην παθολογία των μικρών ζώων, αλλά και στη χειρουργική. Έχει συμμετάσχει σε πρακτικά σεμινάρια πάνω στην τραυματιολογία, την ορθοπεδική, αλλά και τη χειρουργική μαλακών μορίων. Είναι ενεργό μέλος του Πανελλήνιου Κτηνιατρικού Συλλόγου (Π.Κ.Σ.), της Ελληνικής Εταιρίας Κτηνιατρικής Ζώων Συντροφιάς (ΕΛ.Ε.Κ.Ζ.Σ.), καθώς και της Εθελοντικής Δράσης Κτηνιάτρων Ελλάδας (Ε.Δ.Κ.Ε.), η οποία προσφέρει βοήθεια σε ζώα που βρίσκονται σε περιοχές όπου δεν υπάρχει κτηνιατρική φροντίδα.

Διαβάστε επίσης