Στην αναζήτηση του ευ ζην, οι ερευνητές αναδεικνύουν σταθερά εδώ και καιρό τον βαρύνοντα ρόλο της σωματικής δραστηριότητας σε όλες τις ηλικίες και τις φάσεις ζωής. Μια νέα μελέτη ανέδειξε τη σημασία της διατήρησης των συνηθειών άσκησης για την καρδιαγγειακή υγεία. Τα ευρήματα που δημοσιεύονται στο JAMA Cardiology, ειδικότερα, υποστηρίζουν ότι οι ενήλικες που αναπτύσσουν καρδιαγγειακή νόσο είναι συνήθως εκείνοι οι οποίοι έχουν μειώσει τη σωματική τους δραστηριότητα χρόνια πριν την εμφάνιση κάποιου καρδιακού επεισοδίου.
Ερευνητές από διάφορα κορυφαία ιδρύματα ανέλυσαν μακροπρόθεσμα δεδομένα περισσότερων από 3.000 συμμετεχόντων στη συνεχιζόμενη μελέτη CARDIA, ένα μεγάλο, πολυθεσμικό πρόγραμμα που ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του 1980. Χρησιμοποιώντας τόσο διαχρονικές αναλύσεις, όσο και αναλύσεις ελέγχου περιπτώσεων, οι ερευνητές παρακολούθησαν τη σωματική δραστηριότητα των συμμετεχόντων για αρκετές δεκαετίες. Η δραστηριότητα μετρήθηκε σε «μονάδες άσκησης» (EU), με τις 300 EU να αντιστοιχούν περίπου στα συνιστώμενα 150 λεπτά εβδομαδιαίας σωματικής δραστηριότητας.
Διαπίστωσαν ότι η σωματική δραστηριότητα μειωνόταν γενικά από την πρώιμη ενήλικη ζωή μέχρι τη μέση ηλικία, προτού σταθεροποιηθεί στα επόμενα χρόνια. Όσοι ήρθαν τελικά αντιμέτωποι με ένα καρδιαγγειακό επεισόδιο -όπως καρδιακή ανεπάρκεια, εγκεφαλικό επεισόδιο ή στεφανιαία νόσο– είχαν παρουσιάσει σημαντική μείωση της δραστηριότητας, η οποία ξεκινούσε περίπου 12 χρόνια πριν από τη διάγνωση. Η ταχύτερη πτώση, μάλιστα, καταγράφηκε περίπου 2 έτη πριν από το συμβάν.
Παρά τα αναγνωρισμένα οφέλη της άσκησης, τα επίπεδα δραστηριότητας παρέμειναν χαμηλά σε όλες τις ομάδες, κατά μέσο όρο κάτω από τα συνιστώμενα λεπτά άσκησης ακόμη και μετά το καρδιαγγειακό επεισόδιο. Ειδικότερα, όσοι εμφάνισαν καρδιαγγειακή νόσο είχαν σχεδόν διπλάσιες πιθανότητες να παραμείνουν αδρανείς μετά τη διάγνωση.
Τα ευρήματα υπογραμμίζουν την κρίσιμη σημασία της διατήρησης της σωματικής δραστηριότητας καθ’ όλη τη διάρκεια της ενήλικης ζωής – όχι μόνο για την πρόληψη των καρδιαγγειακών νοσημάτων, αλλά και για την υποστήριξη της αποκατάστασης και της μακροπρόθεσμης υγείας μετά τη διάγνωση.
«Η συνεχής σωματική δραστηριότητα θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως προστατευτικός παράγοντας κατά των καρδιαγγειακών επεισοδίων», επισημαίνουν οι ερευνητές. «Ιδιαίτερα για τις ομάδες υψηλού κινδύνου, οι στοχευμένες παρεμβάσεις για την προώθηση της σωματικής δραστηριότητας μπορεί να συμβάλουν στη μείωση των ανισοτήτων υγείας και τη βελτίωση των αποτελεσμάτων».
Καθώς τα ποσοστά των καρδιαγγειακών παθήσεων παραμένουν υψηλά σε παγκόσμιο επίπεδο, τα νέα ευρήματα μπορούν να βοηθήσουν στη διαμόρφωση αποτελεσματικότερων στρατηγικών δημόσιας υγείας, με στόχο την έγκαιρη παρέμβαση και τη δια βίου ευεξία.
Διαβάστε επίσης
Δεν μπορείτε να γυμναστείτε χωρίς μουσική; Ούτε οι αρχαίοι Έλληνες μπορούσαν!
Μπορεί μια ώρα λιγότερη τηλεόραση να σώσει την καρδιά μας; Έρευνα απαντά
Πέντε τροφές βάλσαμο για την καρδιά – Βάλτε τις στο πιάτο σας
