Αν κάνετε δίαιτα προσπαθώντας να αδυνατίσετε, ενώ δεν είστε παχύσαρκοι, μπορεί να κάνετε περισσότερο κακό παρά καλό, υποστηρίζει νέα μελέτη του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, που υπογραμμίζει ότι οι δίαιτες αδυνατίσματος πρέπει να προορίζονται μόνο για εκείνους που «τις χρειάζονται ιατρικά».

Οι ερευνητές συνέλεξαν τα δεδομένα 200.000 υγιών Αμερικανών, εκ των οποίων το 90% ήταν γυναίκες, μεταξύ 1988 και 2017.

Οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν σε τρεις κατηγορίες ανάλογα με τον δείκτη μάζας σώματος:

  • Υγιείς ή λιποβαρείς,
  • Υπέρβαροι και
  • Παχύσαρκοι

Στη συνέχεια, χωρίστηκαν σε δύο ομάδες. Σε αυτούς που έχασαν 9,9 κιλά σε 4 χρόνια και σε εκείνους που δεν έχασαν καθόλου βάρος

Οι ερευνητές προχώρησαν, κατόπιν, σε περαιτέρω διαχωρισμό των συμμετεχόντων, δημιουργώντας 7 υποομάδες, ανάλογα με τον τρόπο ο οποίος επιλέχθηκε για την απώλεια βάρους:

  • Δίαιτα χαμηλών θερμίδων,
  • Άσκηση,
  • Δίαιτα χαμηλών θερμίδων και άσκηση,
  • Νηστεία,
  • Εμπορικά προγράμματα απώλειας βάρους,
  • Χάπια αδυνατίσματος και
  • Συνδυασμός νηστείας, εμπορικών προγραμμάτων και χαπιών αδυνατίσματος

Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν ότι οι άνθρωποι που είναι ήδη αδύνατοι και έχασαν 10 κιλά διέτρεχαν υψηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν διαβήτη τύπου 2 δέκα χρόνια αργότερα, ενώ ήταν αντιμέτωποι και με αυξημένες πιθανότητες να πάρουν βάρος αργότερα στη ζωή τους.

Ειδικότερα, οι ερευνητές παρακολούθησαν τα ιατρικά αρχεία των συμμετεχόντων για περισσότερα από 10 χρόνια κατά μέσο όρο, διαπιστώνοντας ότι τα αδύνατα άτομα που εφάρμοσαν ακραία δίαιτα πήραν 4,4 – 17 κιλά περισσότερα από τους συνομηλίκους τους. Από την άλλη, τα παχύσαρκα άτομα που συμμετείχαν σε τέσσερα από τα προγράμματα (δίαιτα χαμηλών θερμίδων, άσκηση, δίαιτα χαμηλών θερμίδων συν άσκηση και νηστεία) έχασαν 1,3 – 3,5 κιλά περισσότερα από τους συνομηλίκους τους.

Εξετάζοντας τον κίνδυνο διαβήτη, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι πιο αδύνατοι άνθρωποι που έχασαν σημαντικό βάρος είχαν 54% περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν διαβήτη τύπου 2 μελλοντικά, ενώ οι παχύσαρκοι ενήλικες που έκαναν αυστηρή δίαιτα είχαν λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν διαβήτη.

«Ήταν έκπληξη για εμάς η συσχέτιση της προσπάθειας απώλειας βάρους με τον υψηλότερο κίνδυνο διαβήτη τύπου 2 στα αδύνατα άτομα», δήλωσε ο δρ. Qi Sun, επιδημιολόγος του Χάρβαρντ, που ηγήθηκε της μελέτης. «Ωστόσο, τώρα γνωρίζουμε ότι τέτοιες παρατηρήσεις εξηγούνται βιολογικά και δυστυχώς συνεπάγονται δυσμενή αποτελέσματα για την υγεία».

Αναφορικά με το εύρημα που θέλει τους αδύνατους ανθρώπους που χάνουν βάρος να παίρνουν κιλά αργότερα στη ζωή τους, οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι αυτό οφείλεται πιθανότατα σε βιολογικές αλλαγές. Πιστεύεται ότι οι αδύνατοι άνθρωποι που χάνουν πολύ βάρος αναπτύσσουν υψηλότερα επίπεδα των ορμονών που πυροδοτούν την πείνα, με αποτέλεσμα να έχουν περισσότερη όρεξη για πρόχειρο και ανθυγιεινό φαγητό. Αυτό, με τη σειρά του, οδηγεί στη συσσώρευση λιπωδών κυττάρων, που ενισχύουν τα επίπεδα των ορμονών. Οι μελετητές υποψιάζονται, επιπλέον, ότι η δραματική απώλεια βάρους οδηγεί σε χαμηλότερα επίπεδα ανορεξιγόνων ορμονών, οι οποίες καταστέλλουν την πείνα.

Οι ερευνητές προειδοποιούν για την επικίνδυνη μόδα που συνθέτουν τα σύγχρονα πρότυπα, επισημαίνοντας ότι η προσπάθεια απώλειας βάρους από αδύνατους ανθρώπους είναι μια συνήθεια που πρέπει να σταματήσει, καθώς οδηγεί σε σοβαρούς κινδύνους για την υγεία.

«Τα καλά νέα είναι ότι τα παχύσαρκα άτομα θα ωφεληθούν από την απώλεια κιλών και τα οφέλη για την υγεία διαρκούν ακόμη και όταν η απώλεια βάρους είναι προσωρινή», καταλήγει ο δρ. Sun.

Διαβάστε ακόμη:

Δίαιτα: Τι να τρώμε περισσότερο ώστε να «χάσουμε» λίπος και όχι μύες

Διαλειμματική νηστεία: Πόσο αποτελεσματική είναι η δίαιτα με το ρολόι

Αντιγήρανση: Μπορεί μια δίαιτα να γυρίσει τον χρόνο; Έρευνα απαντά