Τι μπορεί να κρύβει η ψυχούλα ενός παιδιού, ώστε να εξωτερικεύσει βίαιη συμπεριφορά απέναντι σε ένα ζώο;

Είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο, μεταξύ άλλων, ότι στα χρόνια της αθωότητας η συμπεριφορά αυτή συνδέεται με τη βία μέσα στην οικογένεια. Και είναι πιθανόν, αυτά τα παιδιά, μεγαλώνοντας, να προξενήσουν κακό σε μικρότερα παιδιά, ή και σε ηλικιωμένους ανθρώπους.

Και οι λόγοι που οδηγούν ένα παιδί στην κακομεταχείριση ενός ζώου, δεν είναι μόνον αυτοί.

Η ψυχολόγος – παιδοψυχολόγος, Νέλλη Θεοδοσίου, μας τους αναλύει.

«Μπορεί στις περισσότερες περιπτώσεις κακοποίησης ζώων να συναντούμε ενήλικους θύτες, όμως αυτό δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν, δυστυχώς, και περιστατικά παιδιών που βρίσκονται σε αυτή τη θέση.

Η ψυχολόγος – παιδοψυχολόγος Νέλλυ Θεοδοσίου

Η βάναυση συμπεριφορά των παιδιών απέναντι στα ζώα έχει μελετηθεί εκτενώς, ενώ έχουν βρεθεί συνδέσεις στα βιώματα των ανηλίκων που οδηγούν σε κακοποιητικές συμπεριφορές, ακόμα κι αν τα ίδια δεν τις αντιλαμβάνονται πλήρως.

Συχνά τα παιδιά λειτουργούν συμπεριφορικά με αυτόν τον τρόπο «για πλάκα», μη κατανοώντας το μέγεθος της βλάβης που προκαλούν, καθώς και την κατακριτέα κίνησή τους απέναντι στα ζώα.

Σε κάθε περίπτωση, υπάρχει συνάφεια μεταξύ της έκθεσης του παιδιού σε βία μέσα στην οικογένεια και της απαξιωτικής -και σε πολλές περιπτώσεις κακοποιητικής- συμπεριφοράς του απέναντι στους τετράποδους «φίλους» του.

Επίσης, έρευνες έχουν δείξει ότι αυτά τα παιδιά είναι πιθανό στο μέλλον να υιοθετήσουν αντίστοιχες συμπεριφορές απέναντι σε μικρότερα παιδιά, ή και σε ηλικιωμένους, εν αντιθέσει με τα παιδιά που έχουν μάθει να σέβονται, να συμπονούν και να αγαπούν τα ζώα.

Ένα ανήλικο παιδί μπορεί να εκδηλώσει βάναυση συμπεριφορά και εξαιτίας της έλλειψης ενημέρωσης για το θέμα και -γενικότερα- παιδείας από τους γονείς του.

Οι αξίες και ο σεβασμός στη ζωή είναι θέματα τα οποία οι γονείς πρέπει να φροντίσουν να μεταδώσουν στα παιδιά τους από μικρή ηλικία, καλλιεργώντας τους έναν υγιή τρόπο σκέψης και σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση των αδύναμων ζώων. Γιατί, αν κάτι τέτοιο δεν συμβεί, δυστυχώς οι γονείς θα έρθουν σύντομα αντιμέτωποι με ένα παιδί που θεωρεί τα ζώα «βρώμικα», «κακά» και, σε πολλές περιπτώσεις, επικίνδυνα, λειτουργώντας, αναίτια, επιθετικά απέναντί τους.

Άλλωστε, μια συχνή απάντηση στην ερώτηση «γιατί χτύπησες το ζωάκι;» είναι «δεν ξέρω».

Για να προστατέψουμε, λοιπόν, τα παιδιά από καταστροφικά συναισθήματα, μπορούμε να τα ευαισθητοποιήσουμε, προσφέροντάς τους πληροφορίες για τον άγνωστο κόσμο των ζώων και φέρνοντάς τα σε επαφή μαζί τους.

Κάτι τέτοιο, άλλωστε, έχει αποδειχθεί ότι συμβάλλει ιδιαίτερα στην ψυχολογία τους, αλλά και στην υγιέστερη σχέση με τον εαυτό τους».