Η τακτική άσκηση φαίνεται να μειώνει σημαντικά τις πιθανότητες υποτροπής του καρκίνου του παχέος εντέρου και να αυξάνει τα ποσοστά επιβίωσης, σύμφωνα με μια διεθνή, πρωτοποριακή μελέτη που παρουσιάστηκε στο ετήσιο συνέδριο της American Society of Clinical Oncology (ASCO) και δημοσιεύθηκε στο New England Journal of Medicine.
Πρόκειται για την πρώτη μεγάλης κλίμακας, τυχαιοποιημένη μελέτη που αποδεικνύει ότι η άσκηση όχι μόνο βοηθά στη διατήρηση της φυσικής κατάστασης των ασθενών, αλλά μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο επανεμφάνισης του καρκίνου, συμβάλοντας στη μακροβιότητα.
Τι δείχνει η μελέτη
Η μελέτη, που πραγματοποιήθηκε σε Καναδά, Αυστραλία, Ηνωμένο Βασίλειο, Ισραήλ και Ηνωμένες Πολιτείες, παρακολούθησε 889 ασθενείς με καρκίνο του παχέος εντέρου, οι οποίοι είχαν ολοκληρώσει τη χημειοθεραπεία τους. Οι ερευνητές συνέλεξαν δείγματα αίματος προκειμένου να εξετάσουν τους μηχανισμούς μέσω των οποίων η άσκηση μπορεί να επηρεάσει την πρόληψη του καρκίνου, αναλύοντας παράγοντες όπως η επεξεργασία της ινσουλίνης και η ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος.
Οι μισοί συμμετέχοντες έλαβαν ενημερωτικό φυλλάδιο για την άσκηση και τη διατροφή, ενώ οι υπόλοιποι εντάχθηκαν σε ένα τριετές πρόγραμμα με τη βοήθεια προσωπικού προπονητή. Το πρόγραμμα περιλάμβανε τακτικές προπονήσεις, συζήτηση για φυσική δραστηριότητα και υποστήριξη, με στόχο να ενθαρρύνει τους ασθενείς να περπατούν περίπου 45 λεπτά, αρκετές φορές την εβδομάδα.
Σύμφωνα με τα ευρήματα, οι ασθενείς που συμμετείχαν στο πρόγραμμα άσκησης παρουσίασαν 28% λιγότερες υποτροπές καρκίνου και 37% χαμηλότερη θνησιμότητα από κάθε αιτία σε βάθος οκταετίας, σε σχέση με εκείνους που περιορίστηκαν στην ενημέρωση μέσω φυλλαδίων. Αν και παρατηρήθηκαν ελαφριοί τραυματισμοί, όπως μυϊκές κακώσεις, οι ερευνητές τόνισαν ότι συνολικά τα οφέλη υπερτερούν κατά πολύ.
Ο Δρ. Christopher Booth, γιατρός του Kingston Health Sciences Centre στον Καναδά και ένας των συγγραφέων της μελέτης, σχολιάζει: «Όταν είδαμε τα αποτελέσματα, μείναμε πραγματικά άφωνοι». Η Δρ. Julie Gralow, επικεφαλής ιατρός της American Society of Clinical Oncology, πρόσθεσε: «Λατρεύω αυτή τη μελέτη, γιατί εδώ και χρόνια προωθούσα την άσκηση ως μέτρο πρόληψης, αλλά τώρα έχουμε ισχυρότατες αποδείξεις».
Ο Δρ. Jeffrey Meyerhardt από το Dana-Farber Cancer Institute, αν και δεν συμμετείχε στη μελέτη, υπογράμμισε τη σημασία των εν λόγω αποτελεσμάτων: «Πρόκειται για την πρώτη τυχαιοποιημένη μελέτη που δείχνει ότι η άσκηση μειώνει τις υποτροπές και βελτιώνει την επιβίωση».
Η εμπειρία των ασθενών
Η ίδια η εμπειρία των ασθενών επιβεβαιώνει τα ευρήματα. Η Terri Swain-Collins, 62 ετών από το Kingston του Οντάριο, ανέφερε ότι η καθοδήγηση από τον προπονητή την ενέπνευσε να παραμείνει δραστήρια: «Δεν ήθελα να πάω στην επόμενη συνάντηση και να πω ότι δεν έκανα τίποτα, οπότε πάντα φρόντιζα να κινηθώ και να ολοκληρώσω το πρόγραμμά μου».
Η μελέτη δείχνει, τέλος, ότι το κόστος ενός τέτοιου προγράμματος είναι αρκετά προσιτό, μερικές χιλιάδες δολάρια ανά ασθενή, ενώ τα οφέλη του στην υγεία και την ποιότητα ζωής είναι αδιαμφισβήτητα. Το συμπέρασμα είναι ξεκάθαρο: η συχνή άσκηση, ακόμα και μέσω απλών δραστηριοτήτων όπως το περπάτημα, μπορεί να έχει καθοριστική επίδραση στην πορεία της νόσου και να προσφέρει στους ασθενείς περισσότερα και ποιοτικότερα χρόνια ζωής.
Με τα οφέλη της άσκησης να ανταγωνίζονται ορισμένα φάρμακα, οι ειδικοί τονίζουν ότι οι μονάδες υγειονομικής περίθαλψης και τα ασφαλιστικά συστήματα θα πρέπει να εξετάσουν το ενδεχόμενο να εφαρμόσουν την προπόνηση ως ένα νέο πρότυπο φροντίδας για όσους έχουν επιβιώσει από καρκίνο του παχέος εντέρου. Μέχρι τότε, οι ασθενείς μπορούν να αυξήσουν τη σωματική τους δραστηριότητα μετά τη θεραπεία, γνωρίζοντας ότι κάνουν το καθήκον τους για να αποτρέψουν την επανεμφάνιση του καρκίνου.
Διαβάστε επίσης
Το παραδοσιακό υπερτρόφιμο – ασπίδα κατά του καρκίνου του παχέος εντέρου
Καρκίνος Παχέος Εντέρου: Τα συμπτώματα που δεν πρέπει να αγνοήσουν οι 45ρηδες
