Διογκώνεται το πρόβλημα των παραιτήσεων γιατρών από το Εθνικό Σύστημα Υγείας (ΕΣΥ) και ειδικά εάν είναι σε νησιά ή απομακρυσμένες περιοχές η υγειονομική περίθαλψη υποβαθμίζεται για τους μόνιμους κατοίκους αλλά και για τους επισκέπτες που τους επόμενους μήνες θα πλημμυρίσουν τις τουριστικές περιοχές. Μετά την ανάδειξη από το ygeiamou.gr της δυσκολίας στην Ιθάκη που δεν έχει παιδίατρο, χωρίς παιδίατρο μένει και η Ίος. Ο μοναδικός γιατρός για τα 350 παιδιά του νησιού παραιτείται, ανακοινώνοντάς το μέσω ανοιχτής επιστολής που ανήρτησε στο facebook.
Ο κ. Σωτήρης Σεμερτζιάν, ο μοναδικός παιδίατρος που έχει η Ίος, εδώ και τέσσερα χρόνια έχει αφιερώσει τη ζωή του στη φροντίδα των παιδιών του νησιού, με την παρουσία του και την επιστημονική συμβολή του να είναι καθοριστική για τους μόνιμους κατοίκους του νησιού.
«Από τον Φλεβάρη του 2021 που ήρθα και ξεκίνησα να εργάζομαι στο Κέντρο Υγείας Ίου ως ο μοναδικός παιδίατρος, έχω βιώσει την σχέση μου με την κοινότητα και ιδιαίτερα τις οικογένειες με μικρά παιδιά, να εξελίσσεται σταδιακά. Από σχέση αναγκαιότητας και επιφυλάξεων, σε σχέση εμπιστοσύνης και ασφάλειας. Και εν τέλει σε αρκετές περιπτώσεις σε σχέση φροντίδας, φιλίας και ευγνωμοσύνης.
Είμαι περήφανος για την διαδρομή αυτή. Τόσο γιατί είναι η πρώτη φορά που ανέλαβα θέση ειδικευμένου παιδιάτρου, όσο και επειδή κλήθηκα να διαχειριστώ πλήθος αντιξοότητες. Και παρά τους κλυδωνισμούς και τις παρεκκλίσεις, το πρόσημο της προσπάθειάς μου παρέμεινε σταθερά και με συνέπεια θετικό.
Όπως πολλές φορές έχω απαντήσει σε πολλούς από εσάς, ανταμοιβή μου είναι το ευχαριστώ και η αγάπη σας. Το γέλιο και η αγκαλιά των μικρών παιδιών σας, που πήραν τη θέση της αγωνίας και των δακρύων, όταν έρχονται στο ιατρείο. Η εμπιστοσύνη σας στη διαχείριση πολλών ευαίσθητων καταστάσεων, και κοινωνικής ή ψυχοκοινωνικής φύσης. Η ανταπόκρισή σας στο κάλεσμα να οργανώσω και να σας προσφέρω ημερίδες επιμόρφωσης για καθημερινά, μα σημαντικά παιδιατρικά ζητήματα. Η εξελισσόμενη συνεργασία με τους εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων για δράσεις που αφορούν το μαθητικό πληθυσμό στο σχολικό περιβάλλον. Και φυσικά στο μικρό βαθμό που οι συνθήκες το έχουν επιτρέψει, αντίστοιχα εξελίχθηκαν οι επισκέψεις μου στους παιδιατρικούς πληθυσμούς της Φολεγάνδρου και της Σικίνου».
Όπως λέει, γνώριζε εξ αρχής ότι πρόκειται για ένα απαιτητικό έργο. Όμως, το επέλεξε. «Εξ αρχής γνώριζα πως θα είναι δύσκολο να ασκήσω το έργο μου με επιστημονική αρτιότητα και να εξασφαλίσω τη συνεχιζόμενη εκπαίδευση και εξέλιξή μου ως επιστήμονας. Η ιατρική στα μικρά νησιά συχνά θυμίζει δεκαετίες του παρελθόντος, με πενιχρά μέσα που δυσχεραίνουν την παροχή ιατρικών υπηρεσιών επιπέδου ανάλογου με την τεχνολογική πρόοδο της εποχής. Πιστεύω όμως πως στο μέτρο του δυνατού και εξοπλισμένος με σύνεση και διάθεση για συνεχή βελτίωση, αξιοποιώντας στο μέγιστο τις υπάρχουσες υποδομές, την τηλεϊατρική και τη διασύνδεσή μου με παιδιατρικά τμήματα του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου «Αττικόν» και των Γενικών Νοσοκομείων Παίδων «Αγία Σοφία» και «Παναγιώτης και Αγλαΐα Κυριακού», προσέφερα ικανές διαγνωστικές προσπελάσεις και θεραπευτικές επιλογές, ελαχιστοποιώντας τις παραπομπές και επομένως τις μετακινήσεις παιδιών προς Αθήνα στις αναγκαίες. Εργάστηκα ενάντια στον φόβο και το άγχος που έφερνε η σκέψη ενός πιθανού επείγοντος περιστατικού, με εμπεριστατωμένες αποφάσεις για τις λιγοστές αναγκαίες επείγουσες διακομιδές προς παιδιατρικά νοσοκομεία. Δυστυχώς βίωσα μαζί σας και τις ελλείψεις του συστήματος σε σημαντικούς τομείς, όπως της αναπτυξιακής ιατρικής και της ψυχικής υγείας. Προσωπικά δεν συμβιβάζομαι και δεν θα συμβιβαστώ με την κατάσταση να είναι οι κάτοικοι της νησιωτικής Ελλάδας πολίτες δεύτερης κατηγορίας, εγκλωβισμένοι στη φτωχή συγκοινωνία με την ηπειρωτική χώρα και αποκλεισμένοι από τις υποδομές που οφείλει το κράτος να προσφέρει ισότιμα σε όλους μας», επισημαίνει, και συνεχίζει:
«Στις αντιξοότητες ήρθαν στην πορεία του χρόνου να προστεθούν οι αλλεπάλληλες αποχωρήσεις εργαζόμενων από το Κέντρο Υγείας Ίου από όλα τα πόστα, μειώνοντας δραστικά την επάρκειά του και το επίπεδο ετοιμότητάς του να ανταποκριθεί στο έργο του. Η φτωχή οργάνωσή του σε ζητήματα διαχείρισης πόρων, υλικών και ανθρώπινων. Η εξαιρετικά αργή ανταπόκριση του συστήματος σε αιτήματα για ανανέωση ή βελτίωση τεχνολογικού και φαρμακευτικού εξοπλισμού. Η έλλειψη διάθεσης για από κοινού δράση, αποδοτική συνεργασία και συλλογική εξέλιξη της επιστημονικής μας κατάρτισης και του προσφερόμενου έργου μας, μεταξύ των μελών του ιατρικού, κυρίως αλλά όχι αποκλειστικά, προσωπικού της υγειονομικής μας δομής. Της διάθεσης να μάθουμε από τα λάθη μας και να εργαστούμε μαζί, ώστε να γίνουμε καλύτεροι στις δουλειές μας για εσάς, τους έχοντες ανάγκη τις υπηρεσίες μας. Αισθάνομαι πικρία, καθώς οι παρατηρήσεις και οι επισημάνσεις μου εντός του περιβάλλοντος εργασίας μου, αντιμετωπίζονται από απαθώς ως αρνητικά, ανεξάρτητα από το περιεχόμενό τους».
Ο κ. Σεμερτζιάν απευθύνθηκε, όπως, περιγράφει σε όλες τις θεσμικές βαθμίδες ώστε να βρεθούν λύσεις σε ζητήματα αντιξοοτήτων ή εγκατάλειψης του Κέντρου Υγείας Ίου. Ωστόσο, όπως φαίνεται από την επιστολή του, δεν εισέπραξε κανένα ενδιαφέρον, με αποτέλεσμα η προσωπική του τόσο μεγάλη ενασχόληση με τα προβλήματα υγειονομικής περίθαλψης να επιβαρύνει την υγεία του και ένα αυτοάνοσο νόσημα που έχει.
«Επί τέσσερα και πλέον χρόνια έχω βάλει τα δυνατά μου, σε πείσμα κάθε άδολης αδράνειας ή δολερής αντιξοότητας, να σας προσφέρω το καλύτερο που μπορώ. Με αίσθημα καθήκοντος, επιστημονική, επαγγελματική και προσωπική αξιοπρέπεια. Πολλές φορές έχω φτάσει στα όριά μου και τα έχω υπερβεί, μεριμνώντας πάντα να μην επιδράσει αυτό δυσμενώς στην ιατρική που σας προσφέρω, στη συμπεριφορά ή στην αποτελεσματικότητά μου. Σε επίπεδο αξιοπρέπειας έχω υποστεί επί μακρόν υποτίμηση του ρόλου μου, της θέσης μου ως επιμελητής Α’ ΕΣΥ, του δικαιώματος να έχω λόγο στο πρόγραμμα εργασίας και ανάπαυσής μου ως εργαζόμενος, της δίκαιης ανταμοιβής μου μεταξύ των συναδέλφων μου για το χρόνο εφημέρευσής μου. Η δυνατότητα να προσλάβω και να προσφέρω γνώσεις μεταξύ των συναδέλφων μου, τόσο έμπειρων όσο και νεότερων, μου έχει αποστερηθεί. Οι υπηρεσιακές ανάγκες, που συχνά προτάσσονται ως αιτία για πολλά από τα παραπάνω, ως δια μαγείας διαμορφώνονται χωρίς να μου ζητηθεί ποτέ πληροφορία για το ποιες είναι οι πραγματικές ανάγκες του παιδιατρικού πληθυσμού της Ίου, ενώ φρονώ είμαι ο καθ’ ύλην αρμόδιος να προτείνει ποιες θα ήταν αυτές».
Υπό όλα τα παραπάνω, ο κ. Σεμερτζιάν έλαβε την απόφαση να παραιτηθεί από τη θέση του επιμελητή Α΄του Κέντρου Υγείας Ίου. «Τόσο η επαγγελματική και επιστημονική μου αξιοπρέπεια, όσο και η φροντίδα της υγείας μου και η προστασία μου από καταστάσεις που συχνά υπερβαίνουν τη λογική, το επιτάσσουν. Είμαι ευγνώμων για την εμπιστοσύνη, το ευχαριστώ και την αγάπη σας, που με έχουν παρακινήσει να ωριμάσω σαν παιδίατρος και να εξελιχθώ σαν προσωπικότητα».
Η κάλυψη όλων των νησιών με μόνιμους γιατρούς αποτελούν μόνιμο «πονοκέφαλο» για το Υπουργείο Υγείας. Κάθε καλοκαίρι οι Υγειονομικές Περιφέρειες και το Υπουργείο Υγείας αναζητούν γιατρούς να μετακινηθούν για να καλύψουν τις αυξημένες λόγω τουριστικής κίνησης ανάγκες. Και τον χειμώνα, όμως, οι κάτοικοι σε αρκετές περιπτώσεις νιώθουν εγκαταλελειμμένοι, καθώς θέλουν την ασφάλεια μόνιμης ιατρικής φροντίδας.
Διαβάστε επίσης
Αυτή είναι η ψηφιακή εφαρμογή που θα λύσει τα χέρια των καρδιολόγων στα νησιά
ΕΣΥ: Περιέθαλψε 11,8 εκατομμύρια ασθενείς σε ένα έτος – Ποια νοσοκομεία σήκωσαν το μεγαλύτερο φορτίο
Χωρίς προσωπικό τα Κέντρα Υγείας των νησιών – Τεράστιο το πρόβλημα στέγασης – Έρευνα αποκαλύπτει
