Ειδικοί και αρχές εδώ και χρόνια υποστηρίζουν ότι το κλειδί για την αντιμετώπιση υποθέσεων παιδικής κακοποίησης είναι να «ανοίξουν τα στόματα της κοινωνίας», που συχνά μένει σιωπηλή ακόμα και όταν γνωρίζει ή υποπτεύεται εξαιτίας μίας σειράς λόγων. Οι μηχανισμοί προστασίας υφίστανται ακόμα και αν χρήζουν βελτιώσεων αλλά είναι απαραίτητο να ειδοποιηθούν οι αρμόδιες αρχές προκειμένου να ενεργοποιηθούν αυτοί οι μηχανισμοί.

Πριν από περίπου ένα χρόνο ανακοινώθηκε από τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη ένα πενταετές Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την προστασία των παιδιών από τη σεξουαλική κακοποίηση και εκμετάλλευση σε ειδική εκδήλωση της Βουλής για την Ευρωπαϊκή ημέρα για την προστασία των παιδιών από τη σεξουαλική εκμετάλλευση και τη σεξουαλική κακοποίηση. Ο κ. Μητσοτάκης έκανε λόγο για εθνική προτεραιότητα και τόνισε πως βασική της προϋπόθεση είναι η μηδενική ανοχή στη σεξουαλική βία κατά των παιδιών.

Elena_Rapti

Η βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας και επικεφαλής του Εθνικού Σχεδίου Δράσης, Έλενα Ράπτη, εξηγεί ποια είναι τα επόμενα βήματα προς την ενίσχυση της παιδικής προστασίας και παράλληλα αναφέρεται στον περίφημο «Κανόνα του Εσωρούχου» που πρέπει όλοι οι γονείς να διδάξουν στα παιδιά τους.

Το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Προστασία των Παιδιών από τη Σεξουαλική Κακοποίηση και Εκμετάλλευση

Το υπουργικό συμβούλιο το ενέκρινε την Τρίτη 30/08/2022 αφού παρουσιάστηκε από τον υπουργό Επικρατείας, Άκη Σκέρτσο. Όπως δηλώνει η Έλενα Ράπτη «πρόκειται για μια ολιστική παρέμβαση στο υφιστάμενο πλαίσιο δομών και λειτουργιών για την πρόληψη του φαινομένου, την προαγωγή της αποκάλυψής του όταν συμβαίνει, την γρήγορη και αποτελεσματική δίωξη των δραστών και την παροχή προστασίας και στήριξης στα θύματα». Είναι δηλαδή «ένα συλλογικό έργο 12 υπουργείων υπό το συντονισμό της Προεδρίας της Κυβέρνησης. Ένα πολυσχιδές σχέδιο με 11 οριζόντιες πολιτικές και 80 επιμέρους δράσεις. Το 75% των δράσεων έχει ήδη ενταχθεί στα ετήσια σχέδια δράσης των υπουργείων και αρκετές από αυτές υλοποιούνται ήδη».

Πολύ σύντομα θα αναρτηθεί σε δημόσια διαβούλευση ολοκληρωμένη πρόταση ενός πλήρους και συνεκτικού Εθνικού Σχεδίου Δράσης που συντάχθηκε από προπαρασκευαστική ομάδα εργασίας υπό τον υπουργό Επικρατείας αρμόδιο για το συντονισμό του κυβερνητικού έργου. Στη δημόσια διαβούλευση θα κληθούν οι ενδιαφερόμενοι φορείς, οργανώσεις, επαγγελματίες και πολίτες να καταθέσουν τις προτάσεις και παρατηρήσεις τους.

Παράλληλα, σε χρόνο που θα οριστεί από τη Βουλή των Ελλήνων, το προτεινόμενο Εθνικό Σχέδιο Δράσης θα κατατεθεί για συζήτηση από την εθνική αντιπροσωπεία σε επιτροπή ή σύνθεση που θα επιτρέπει τη μέγιστη δυνατή συμμετοχή βουλευτών. Παρατηρήσεις και βελτιώσεις που θα προκύψουν από όλες τις δράσεις διαβούλευσης, οι οποίες θα είναι εφικτό να συμπεριληφθούν, θα εμπλουτίσουν το ΕΣΔ πριν την οριστικοποίησή του. Η συνολική διάρκεια υλοποίησής του θα είναι 5 χρόνια (2022-2027).

Child_Abuse1

Η Έλενα Ράπτη τονίζει ότι «οι στρατηγικοί στόχοι του Σχεδίου σε βάθος πενταετίας είναι η αναπροσαρμογή των θεσμικών λειτουργιών στην κατεύθυνση των φιλικών προς το παιδί διαδικασιών, η μετρήσιμη ποσοτική μείωση των κρουσμάτων με την δημιουργία ενός ολιστικού πλαισίου που θα δίνει έμφαση στην πρόληψη, στην αποτροπή της δευτερογενούς θυματοποίησης και στην προστασία των μελών ευάλωτων κοινωνικών ομάδων και τέλος, η αύξηση αναφοράς κρουσμάτων στις αρμόδιες Αρχές και υπηρεσίες για να διερευνηθούν, να διωχθούν οι δράστες και να προστατευτούν τα παιδιά».

Από την πλευρά του υπουργείου Εργασίας, ενός εκ των εμπλεκόμενων υπουργείων, στον χρόνο που μεσολάβησε από τότε μέχρι σήμερα έχουν γίνει δύο κρίσιμα βήματα. Με τον Ν. 4837/2021, θεσπίστηκε στην Ελλάδα ο ορισμός της παιδικής κακοποίησης, ο οποίος σε αντίθεση με το παρελθόν δεν περιλαμβάνει μόνο τη σωματική, σεξουαλική και λεκτική, αλλά και την ψυχολογική και την παραμέληση. Παράλληλα με τον ίδιο νόμο, θεσπίστηκε επίσης το λευκό ποινικό μητρώο για όποιον εργάζεται σε δομή που φροντίζει παιδιά και ταυτόχρονα ορίστηκε υπεύθυνος παιδικής προστασίας μέσα σε κάθε δομή – ένα πρόσωπο αναφοράς δηλαδή, για την έγκαιρη γνωστοποίηση των περιστατικών κακοποίησης στις αρμόδιες αρχές.

Οι υφισταμένες δομές και διαδικασίες