Η πρακτική της ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης που μπαίνει πλέον στο κέντρο των σύγχρονων ψυχιατρικών και θεραπευτικών προσεγγίσεων αντιστρατεύεται στη λογική που θέλει τους ασθενείς «εντός των τειχών» και σηματοδοτεί το άνοιγμα στην κοινωνία, αλλά και από την κοινωνία