Μία φυσιολογική συμπεριφορά του σκύλου είναι να κυλιέται στο έδαφος. Και μια φυσιολογική συμπεριφορά του ανθρώπου είναι να νιώθει αηδία, όταν ανακαλύπτει ότι η πλάτη του τετράποδου φίλου του περιστρέφεται πάνω σε ακαθαρσίες.

Το γιατί ένας σκύλος κυλιέται στο έδαφος, μας το εξηγεί ο Σεραφείμ Καρυπίδης, θετικός εκπαιδευτής σκύλων.
«Οι σκύλοι έχουν μια ιδιαίτερη προτίμηση σε γεύσεις και μυρωδιές, που για εμάς είναι αποκρουστικές. Ο σκύλος, όμως, φαίνεται να τις απολαμβάνει τόσο πολύ…

Πόσοι από εμάς δεν έχουμε δει έναν σκύλο να κυλιέται γεμάτος χαρά στο έδαφος; Για να διαπιστώσουμε, στη συνέχεια, ότι δεν τσουλιέται, απλώς, στο έδαφος, αλλά σε μια συγκεκριμένη ουσία. Που δεν μυρίζει και τόσο ωραία…
Είναι γεγονός πως οι σκύλοι αρέσκονται στο να παραποιούν τα στοιχεία τους, «καμουφλάροντας» την ταυτότητά τους: καλύπτονται με λάσπες, ακαθαρσίες, με φρεσκοκομμένο γρασίδι, με τη μυρωδιά ενός νεκρού ζώου, κ.ά.

Ποιες είναι οι αιτίες
Οι λόγοι για τους οποίους οι σκύλοι κυλιούνται σε διάφορες ουσίες, ποικίλουν. Μπορεί να πρόκειται για μια απόπειρα κάλυψης της μυρωδιάς τους ως «καμουφλάζ», το οποίο μπορεί να έχει διάφορες ερμηνείες, όπως το να μη γίνονται αντιληπτοί από κάποιο θήραμα, που είναι κατάλοιπο μιας αρχέγονης συμπεριφοράς. Ή, απλά, ο σκύλος θέλει να δείξει στους φίλους του πόσο βρώμικος κατάφερε να γίνει και τι σπάνιο εύρημα ανακάλυψε. Κάτι το οποίο, φυσικά, θα μπορούσε να δημιουργήσει και μια «κοινωνική» μιμητική συμπεριφορά, με όλη την παρέα να κυλιέται στη βρωμιά.

Η κάλυψη με τη μυρωδιά σε άλλα είδη εξυπηρετεί άλλους σκοπούς, όπως την ενημέρωση των υπολοίπων για την ύπαρξη φαγητού.

Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για μια συμπεριφορά η οποία αποσκοπεί στη μετάδοση πληροφοριών προς το υπόλοιπο κοινωνικό σύνολο. Κι αυτό μας δείχνει πόσο σημαντικός είναι ο κοινωνικός περίγυρος ενός σκύλου».

Πώς εμφανίζεται η ίδια συμπεριφορά στους ανθρώπους
Μια παρόμοια συμπεριφορά των ανθρώπων είναι το μακιγιάζ, η χρήση κολόνιας, η μεταμφίεση στα καρναβάλια, κ.λπ.
Πολλές φορές, προσπαθούμε με τέτοιου είδους συμπεριφορές να περάσουμε κάποια μηνύματα προς τους υπολοίπους. Μάλιστα, σε κάποιες κοινωνίες αυτές οι πράξεις αποτελούν και ένδειξη της κοινωνικής θέσης ενός ατόμου.

Και, φυσικά, μην ξεχνάμε τις τακτικές του πολέμου, όπου οι άνθρωποι αλλάζουν το περίγραμμα, το χρώμα, ή και τη μυρωδιά τους, ώστε να μην ξεχωρίζουν από το υπόλοιπο περιβάλλον.

Ο τρόπος με τον οποίο παραποιούμε τα στοιχεία μας διαφέρει από αυτόν του σκύλου. Κι αυτό γιατί η κυρίαρχη αίσθηση με την οποία αντιλαμβανόμαστε το περιβάλλον είναι η όρασή μας, κι όχι η όσφρηση. Ωστόσο, τα κίνητρα πίσω από αυτές τις συμπεριφορές δεν διαφέρουν και τόσο πολύ μεταξύ ανθρώπου και σκύλου.

Γενικότερα, οι ανάγκες του σκύλου και του ανθρώπου μοιάζουν πάρα πολύ. Ο λόγος που ένας σκύλος θα επιλέξει να ικανοποιήσει μια ανάγκη του με διαφορετικό τρόπο από ό,τι ένας άνθρωπος, είναι πως ο σκύλος αντιλαμβάνεται τον κόσμο διαφορετικά. Δίχως, ωστόσο, να διαφέρει η ανάγκη».

*Ο Σεραφείμ Καρυπίδης είναι approved instructor της Academy of Dog Trainingand Behaviour (Adtb) και εδώ και δύο χρόνια παρακολουθεί μαθήματα για το Advanced Diploma in Canine Behaviour Management (ADCBM) του Compass Education. Ζει στη Θεσσαλονίκη.