Ο χειμώνας είναι αναμφισβήτητα η εποχή των αναπνευστικών λοιμώξεων και, καθώς οι θερμοκρασίες πέφτουν, η ανησυχία για την εξάπλωση διάφορων ιών έρχεται και πάλι στο προσκήνιο. Ωστόσο, δεν δίνεται η απαραίτητη σημασία σε όλες τις απειλές για την υγεία του αναπνευστικού, επισημαίνει ομάδα ειδικών από τις ΗΠΑ, που φέρνουν στο προσκήνιο το ζήτημα των μυκητιασικών πνευμονικών λοιμώξεων.

Σύμφωνα με τα επικαιροποιημένα δεδομένα, οι λοιμώξεις του αναπνευστικού που προκαλούνται από μύκητες εμφανίζονται σε περιοχές των ΗΠΑ που δεν είχαν καταγραφεί ποτέ πριν, γεγονός που αποκαλύπτει την ανεξέλεγκτη διάδοσή τους. Σύμφωνα με όσα γράφουν στο Annals of Internal Medicine ο δρ. George Thompson, καθηγητής και ειδικός λοιμωξιολόγος στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια και ο δρ. Tom Chiller από τα ECDC, πρόκειται κυρίως για τρεις μυκητιασικές ασθένειες, τις:

  • ιστοπλάσμωση,
  • βλαστομυκητίαση και
  • κοκκιδιοειδομυκητίαση

Αυτές οι ασθένειες περιοριζόταν κάποτε σε συγκεκριμένες περιοχές, όμως πλέον περισσότερο από το 10% των λοιμώξεων παρατηρούνται εκτός των παραδοσιακών ορίων, σύμφωνα με τον δρ. Thompson.

Το πραγματικό εύρος των μυκητιασικών λοιμώξεων δεν έχει υπολογιστεί πλήρως, σύμφωνα με τους επιστήμονες, όμως τα κρούσματα που εμφανίζονται σε μη παραδοσιακές περιοχές είναι πιθανό να ξεφεύγουν από το ραντάρ των γιατρών, κυρίως επειδή δεν είναι εξοικειωμένοι. Αυτό, ωστόσο, δεν είναι το μοναδικό πρόβλημα, αφού και στις περιοχές εκείνες που οι μυκητιασικές λοιμώξεις αποτελούν γνώριμο φαινόμενο, οι περιπτώσεις εξακολουθούν να υποδιαγιγνώσκονται, επισημαίνει ο δρ. Thompson.

Το γεγονός αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο ότι, όταν όταν πρόκειται για λοιμώξεις του αναπνευστικού, οι μύκητες δεν λαμβάνονται υπόψη ως παράγοντες πρόκλησης. Οι γιατροί συνήθως υποθέτουν ότι πρόκειται για κάποια ιογενή ή βακτηριακή αιτία. «Κακώς αυτές οι ασθένειες θεωρούνται σπάνιες», σχολιάζει ο δρ. Thompson, με τον δρ. Andrej Spec, ειδικό μυκητιασικών λοιμώξεων στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον να συμπληρώνει: «Επειδή θεωρείται σπάνιο φαινόμενο, συχνά δεν εξετάζουμε αυτό το ενδεχόμενο. Κι επειδή δεν το εξετάζουμε, θεωρείται σπάνιο. Είναι ένας φαύλος κύκλος».

Τα συμπτώματα της μυκητιασικής λοίμωξης είναι παρόμοια με αυτά μιας ιογενούς ή βακτηριακής λοίμωξης του αναπνευστικού, όπως η COVID, η γρίπη ή η πνευμονία. Έτσι, οι γιατροί πρέπει να διενεργήσουν εξετάσεις ειδικά για μύκητες, ώστε να λάβουν σωστή διάγνωση και στη συνέχεια να συνταγογραφήσουν αντιμυκητιασικά φάρμακα. Ωστόσο, σπάνια συμβαίνει αυτό. «Το 90% όσων διαγιγνώσκονται τελικά με μυκητιασική λοίμωξη έχουν εξεταστεί προηγουμένως, καταλήγοντας σε λανθασμένη διάγνωση», διευκρινίζει ο δρ. Spec.

Ακόμη και χωρίς σωστή διάγνωση, οι μυκητιασικές λοιμώξεις συνήθως υποχωρούν από μόνες τους. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ωστόσο, μπορεί να εξελιχθούν σε μια σοβαρή κατάσταση, ειδικά σε άτομα ηλικιωμένα ή με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα. Επιπλέον, υπάρχουν ασθενείς, των οποίων τα συμπτώματα διαρκούν εβδομάδες έως μήνες, οδηγώντας σε μια σειρά από λανθασμένες διαγνώσεις και πιθανώς σε πολλαπλούς γύρους άχρηστων αντιβιοτικών.

Ο ρόλος της κλιματικής αλλαγής

Το γιατί εξαπλώνονται οι μυκητιάσεις παραμένει ασαφές, αλλά και οι δύο γιατροί «δείχνουν» την κλιματική αλλαγή ως κύριο ύποπτο. Οι μύκητες χρειάζονται ορισμένες συνθήκες για να ευδοκιμήσουν. Οι αλλαγές στις βροχοπτώσεις και τα χαρακτηριστικά του εδάφους θα μπορούσαν να τροφοδοτήσουν την εξάπλωση των μυκήτων που προκαλούν λοίμωξη του αναπνευστικού. Ορισμένοι άνθρωποι, επιπλέον, όπως αγρότες, εργάτες σε οικοδομές και άλλοι που εκτίθενται σε μικροοργανισμούς που μεταφέρονται μέσω του αέρα, έχουν αυξημένες πιθανότητες να έρθουν σε επαφή με αυτούς τους μύκητες.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, η ευαισθητοποίηση σχετικά με αυτού του είδους τις λοιμώξεις έχει αυξηθεί τον τελευταίο καιρό, όμως πρέπει να γίνουν περισσότερα.

Διαβάστε ακόμη:

Ποιοι «κοιμούνται» μαζί σας στο κρεβάτι χωρίς να το ξέρετε – Τι να κάνετε

Τι κινδύνους κρύβει αυτή η οικιακή συσκευή που όλοι χρησιμοποιούμε για την υγεία μας

Μελέτη για τους κινδύνους μόλυνσης από μύκητες και παράσιτα μέσω ουσιών ανθρώπινης προέλευσης