Το γεγονός ότι η άσκηση είναι πολύ ωφέλιμη στην υγεία μας είναι γνωστό. Το ποιες ασκήσεις όμως είναι οι κατάλληλες κάθε φορά για την αντιμετώπιση ενός εστιασμένου προβλήματος υγείας δεν μας είναι πάντα γνωστό. Η πρόσφατη έρευνα του Πανεπιστημίου του Δυτικού Σίδνεϋ έδειξε πως οι αερόβιες ασκήσεις που περιλαμβάνουν είτε διαλειμματική προπόνηση υψηλής έντασης ή μέτριας έντασης συνεχή προπόνηση είναι αποτελεσματικές για τη βελτίωση της μη αλκοολικής λιπώδους νόσου του ήπατος.

Μία από τις πιο διαδεδομένες ηπατικές νόσους στον κόσμο, που επηρεάζει το 20-30% του πληθυσμού, η μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος είναι η υπερβολική συγκέντρωση λίπους στο ήπαρ των ανθρώπων που δεν καταναλώνουν υπερβολικές ποσότητες αλκοόλ. Η αυξανόμενη επιβάρυνση της παχυσαρκίας και το μεταβολικό σύνδρομο συμβάλλουν στον υψηλό επιπολασμό και στην ανάδειξη της κατάστασης ως ένα πολύ σημαντικό πρόβλημα υγείας αφού μπορεί να προκαλέσει κίρρωση ή ακόμα και καρκίνο του ήπατος. Λόγω όμως της έλλειψης αποτελεσματικών θεραπειών, οι παρεμβάσεις στον τρόπο ζωής με στόχο την απώλεια βάρους συνεχίζουν να είναι η πρωταρχική προσέγγιση στη διαχείριση της νόσου.

Για τη συγκεκριμένη έρευνα, που δημοσιεύθηκε στο Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism οι ειδικοί από το Πανεπιστήμιο Δυτικού Σίδνεϋ, το Πανεπιστήμιο Σίδνεϋ και το Πανεπιστήμιο του Queensland, εξέτασαν πάνω από 28.000 μελέτες, με την πρωτογενή ανάλυση να περιλαμβάνει 19 μελέτες στις οποίες συμμετείχαν 745 ενήλικες.

Βάσει της συγκεντρωτικής ανάλυσης φαίνεται πως και η διαλειμματική προπόνηση υψηλής έντασης αλλά και η μέτριας έντασης συνεχής προπόνηση συνέβαλαν στη μείωση του ηπατικού λίπους. Επιπλέον, οι διαλειμματικές προπονήσεις (που χαρακτηρίζονται από περιόδους αερόβιας άσκησης υψηλής έντασης που εναλλάσσονται με περιόδους ανάπαυσης) είναι εξίσου αποτελεσματικές με τις παραδοσιακές αερόβιες προπονήσεις στη μείωση του ηπατικού λίπους, παρά το γεγονός ότι απαιτούν λιγότερο χρόνο και ενέργεια.

Ο επικεφαλής συγγραφέας της έρευνας, μεταδιδακτορικός ερευνητής του NICM Health Research Institute Δρ. Angelo Sabag τόνισε πως η τακτική αερόβια άσκηση αποτέλεσε σημαντική παρέμβαση στη διαχείριση της νόσου είτε πρόκειται για διαλειμματική και έντονη, είτε για συνεχή και μέτριας έντασης γυμναστική, συμπληρώνοντας πως αν μείνει χωρίς θεραπεία η νόσος μπορεί να οδηγήσει σε πολύ σοβαρές επιπλοκές.

«Η μια αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος είναι ένας προγνωστικός παράγοντας μεταβολικών διαταραχών, στενά συνδεδεμένος με την ανάπτυξη και την σοβαρότητα διάφορων ασθενειών όπως ο διαβήτης τύπου 2. Η δική μας έκθεση – ανασκόπηση καταδεικνύει τη σημασία της άσκησης ως αποτελεσματική θεραπεία» τόνισε ο ίδιος συμπληρώνοντας πως «ένα ακόμα ενδιαφέρον εύρημα ήταν πως ακόμα και αν οι άνθρωποι δεν ασκούνταν στην ίδια ένταση αρκετά για να ικανοποιηθούν οι προτεινόμενες κατευθυντήριες για τη σωματική άσκηση, θα μπορούσαν να καταφέρουν σημαντικές κλινικές βελτιώσεις στο ηπατικό λίπος εφόσον ασκούνταν τακτικά πάνω από τη μέτρια ένταση».

Η έκθεση – ανασκόπηση βασίστηκε σε προηγούμενες μελέτες που έχουν δείξει συγκρίσιμα αποτελέσματα των δύο ειδών αερόβιας γυμναστικής για τη βελτίωση της καρδιομεταβολικής υγείας συμπεριλαμβανομένης και της καρδιοαναπνευστικής ικανότητας και της αρτηριακής πίεσης.

Συνιστώνται όμως περαιτέρω μελέτες για να καθορίσουν τη σημασία των μεταβλητών της άσκησης στο ηπατικό λίπος όπως είναι η ένταση της άσκησης. Οι συγγραφείς μάλιστα τόνισαν πως ενόσω η έρευνα ήταν μέτριας έως υψηλής ποιότητας έκθεση, το δείγμα των μελετών που περιελάμβαναν διαλειμματική προπόνηση υψηλής έντασης ήταν σχετικά χαμηλό.

 

Διαβάστε επίσης:

Ήπαρ: Πόσο το απειλεί η κοιλίτσα – Ποιοι είναι πιο ευάλωτοι

Αυτό είναι το Nο1 μυστικό για υγιές ήπαρ

Η διατροφή που μειώνει κατά 50% τη συσσώρευση λίπους στο ήπαρ – Τι περιλαμβάνει