Την εικόνα της μητέρας σου όταν γεννιέσαι και όταν είσαι στους πρώτους μήνες της ζωής σου δεν την θυμάσαι, έχεις όμως ακούσει τη φωνή της να σου μιλάει όταν ήταν έγκυος, σε έχει πιθανόν θηλάσει, σε έχει κρατήσει στα χέρια της, σε έχει αγκαλιάσει. Είναι πληροφορίες που έχουν καταγραφεί εν μέρει, αλλά γίνονται εικόνα όταν κοιτάζεις τις φωτογραφίες της γέννησής σου και στιγμών της ζωής σου κάθε χρόνο που περνά, εικόνες που καταγράφονται καθώς μεγαλώνεις κι εσύ και αποκτάς περισσότερες μνήμες, εικόνες που δημιουργούνται σιγά σιγά μέσα από τις διηγήσεις άλλων προσώπων.
Ο συναισθηματικός δεσμός με τη μητέρα σου (ή με τον άνθρωπο που σε φροντίζει από τη γέννησή σου, που λειτουργεί ως «μητέρα» και που δεν είναι η βιολογική σου μητέρα), αυτή η σχέση στοργής, ξεκινάει από τη στιγμή της γέννησής σου, είναι διαρκής διαδικασία και σημαντική για την υγιή εξέλιξή σου (John Bowlby, 1969).
Photo: iStock
Καθώς μεγαλώνεις, δέχεσαι τη φροντίδα της, τα γλυκά της λόγια, την αμέριστη υποστήριξή της, την κριτική της, την απόρριψή της. Μπορεί να έχετε μια καλή επικοινωνία, άλλοτε να συμφωνείς μαζί της και άλλοτε να διαφωνείς, άλλοτε μπορεί να θυμώνεις μαζί της ή να έρχεστε σε σύγκρουση.
Μεγαλώνοντας, όταν εσύ γίνεσαι πια ενήλικας, μπορεί να τη βλέπεις ως έναν άνθρωπο που έκρυβε καταστάσεις για να σε προστατεύσει, που είχε τις δικές της ανασφάλειες, αλλά και δυνατά σημεία που επηρέασαν τον τρόπο που λειτουργούσε ως μητέρα, ως έναν άνθρωπο που σου μιλούσε με ειλικρίνεια και σε βοηθούσε να αποκτήσεις αυτοπεποίθηση, για να αντιμετωπίσεις τις δυσκολίες της ζωής, που σε συμβούλευε, που ήταν πάντα δίπλα σου όταν την χρειαζόσουν.
Μπορεί, με την ενηλικίωσή σου, να νιώθεις ότι «έπεσαν οι μάσκες», ότι συνειδητοποιείς πράγματα για εκείνη που, όταν ήσουν σε μικρότερη ηλικία ή στην εφηβεία, βίωνες καταστάσεις που δεν μπορούσες να κατανοήσεις, αλλά όσο μεγαλώνεις, τόσο κάποια πράγματα γίνονται περισσότερο κατανοητά και αποκτούν νόημα για σένα. Μπορεί να έχεις νιώσει ότι θα ήθελες να ήσουν μεγάλος όταν ήταν και εκείνη και να την βοηθούσες σε διάφορες δύσκολες καταστάσεις της ζωής της, σε άλλες, πιο δύσκολες εποχές, να πάρει αποφάσεις περισσότερο βοηθητικές για εκείνη, για τον εαυτό της.
Μπορεί να είναι η μέρα της γιορτής της μητέρας και η μητέρα σου να λείπει από τη ζωή σου, να φοβάσαι ότι μπορεί να τη χάσεις, να μην την έχεις γνωρίσει, να χρειάζεται τη φροντίδα σου όπως και εκείνη σε φρόντιζε όταν ήσουν μικρός ή μπορεί ακόμη να ζεις όμορφες και χαρούμενες στιγμές μαζί της.
Με αφορμή τη γιορτή της, σκέψου τι σημαίνει για σένα, τι αξίζει να κρατήσεις και τι όχι, αν χρειάζεται να επανορθώσεις για κάτι ή να επικοινωνήσεις κάτι μαζί της, που μπορεί να δίσταζες τόσο καιρό να το κάνεις. Είναι μια μέρα που, αν μη τι άλλο, θα μπορούσε να μας κινητοποιήσει όλους να σκεφτούμε τη σχέση με τη μητέρα μας, να κρατήσουμε τα θετικά συναισθήματα και τις όμορφες στιγμές μαζί της και να γιορτάσουμε που υπάρχει ή που υπήρξε στη ζωή μας.
