Για το οικονομικό κόστος της παχυσαρκίας στην ελληνική οικονομία, ως άμεση, αλλά και έμμεση δαπάνη και για το πώς αυτό μπορεί να μετατραπεί σε επένδυση για την κοινωνία μίλησε, στο ygeiamou.gr και στο στρογγυλό τραπέζι για την παχυσαρκία, ο κ. Κώστας Αθανασάκης, αναπληρωτής Καθηγητής Οικονομικών της Υγείας και Οικονομικής Αξιολόγησης των Τεχνολογιών Υγείας στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής.
Ο κ. Αθανασάκης χαρακτήρισε αρχικά την παχυσαρκία ένα κοινωνικοοικονομικό φαινόμενο, «καθώς βλέπουμε να επηρεάζεται από μια σειρά κοινωνικών παραγόντων, όπως το εισόδημα, το μορφωτικό επίπεδο και άλλα. Αυτό την καθιστά ένα πολύ σύνθετο ζήτημα ως προς την αντιμετώπισή του».
Η παχυσαρκία ως δαπάνη για το Εθνικό Σύστημα Υγείας
Ο καθηγητής εξήγησε ότι, εκτός από το άμεσο, σημαντικό είναι και το έμμεσο κόστος που προκύπτει από την παχυσαρκία. «Η παχυσαρκία σχετίζεται αιτιολογικά με τουλάχιστον 60 νοσήματα τα οποία, εν συνεχεία, οδηγούν σε χρήση υπηρεσιών υγείας. Αφενός, λοιπόν, επιβαρύνει το Σύστημα Υγείας, αφετέρου -κι αυτή είναι μια διάσταση στην οποία πρέπει να εστιάσουμε- οδηγεί σε απουσία από την εργασία και μικρότερη παραγωγικότητα. Οι μελέτες που έχουμε στη διάθεσή μας δείχνουν ότι η παχυσαρκία, ως δαπάνη, αγγίζει περίπου το 2% του ΑΕΠ, το οποίο στην Ελλάδα σημαίνει μια δαπάνη της τάξεως των 4,5 δισεκατομμυρίων ευρώ ετησίως. Το κόστος αυτό προκύπτει τόσο από την ανάγκη φροντίδας των πασχόντων, όσο και από την απουσία τους από την εργασία. Το ενδιαφέρον είναι ότι η σχέση αυτή είναι περίπου 1 προς 2: Η επιβάρυνση, δηλαδή, στην παραγωγικότητα είτε από τους ίδιους τους πάσχοντες, είτε από αυτούς που αναλαμβάνουν τη φροντίδα τους, είναι μάλλον σημαντικότερη».
Τα δεδομένα αυτά είναι αξιοσημείωτα, δεδομένου ότι πρόκειται για νόσο που αφορά πλέον σε νεότερες ηλικίες. Χαρακτηριστικό είναι το αποτύπωμα της νόσου στα παιδιά, κάτι που δείχνει ότι το εν λόγω ζήτημα θα απασχολεί πολλές δυτικές κοινωνίες και τα επόμενα χρόνια.
Πώς η δαπάνη μπορεί να μετατραπεί σε επένδυση
«Από τη μια, λοιπόν, έχουμε δαπάνη, από την άλλη η δαπάνη αυτή μπορεί να έχει χαρακτήρα επένδυσης. Για παράδειγμα, οι δράσεις δημόσιας υγείας που απαιτούν πόρους έχουν χαρακτήρα επένδυσης – κι αυτό δεν είναι κόστος», επεσήμανε ο κ. Αθανασάκης και συνέχισε: «Σήμερα, η παχυσαρκία απασχολεί περίπου το 12% της δαπάνης υγείας κι αυτό γιατί πυροδοτεί μια σειρά από υπηρεσίες υγείας, λόγω και της αιτιολογικής σχέσης της με μια σειρά από νοσήματα».
Αναγκαίες οι παρεμβάσεις για την αποφυγή ενός καταστροφικού σεναρίου
«Πριν από λίγα χρόνια, μια ανησυχητική μελέτη επιχείρησε να προβλέψει τι θα σημάνει για τα συστήματα υγείας η παχυσαρκία εάν δεν γίνουν ουσιαστικές παρεμβάσεις. Διαπιστώθηκε ότι θα χάσουμε περίπου 2,5 χρόνια από το προσδόκιμο ζωής. Είναι, όμως, σημαντικό να αποκτήσουμε στοιχεία και για το λεγόμενο προσδόκιμο υγείας, ιδίως στην ηλικία των 65 ετών, λόγω της δημογραφικής μετάβασης που βιώνει η χώρα: Το 2050, θα έχουμε περίπου 33% περισσότερους ανθρώπους άνω των 65 ετών. Θέλουμε, λοιπόν, αυτοί οι άνθρωποι να είναι όσο το δυνατόν πιο υγιείς», εξήγησε ο καθηγητής.
Όπως αποκάλυψε ο ίδιος, στην ίδια μελέτη διαπιστώθηκε επίσης ότι η παχυσαρκία θα στερεί κατά μέσο όρο το 3,3% του ΑΕΠ ετησίως τα επόμενα χρόνια. «Αυτή τη στιγμή, αποτιμώντας τα οικονομικά στοιχεία, γνωρίζουμε ότι η σχέση ανάμεσα στο κόστος και στο όφελος είναι περίπου 1 προς 5: Δηλαδή, για κάθε 1 ευρώ που δίδεται στις προληπτικές δράσεις κατά της παχυσαρκίας, επιστρέφονται περίπου 5 στην κοινωνία κι αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό», κατέληξε ο καθηγητής.
Δείτε το σχετικό απόσπασμα από το στρογγυλό τραπέζι:
Διαβάστε επίσης
Ειρήνη Αγαπηδάκη: Ξεκινά η δωρεάν θεραπεία παχυσαρκίας – Ποιοι είναι οι δικαιούχοι
Δωρεάν φάρμακα παχυσαρκίας για όσους τα έχουν ανάγκη
Βασιλική Κυριακίδου: Ο ρόλος των ασφαλιστικών εταιρειών στην πρόληψη της παχυσαρκίας
