Παρότι πρόκειται για μία από τις σημαντικότερες μορφές ιδιωτικής ασφάλισης, η ασφάλεια ζωής φαίνεται να περνά απαρατήρητη για ένα μεγάλο μέρος των πολιτών. Και αυτό συνιστά μια επικίνδυνη παράλειψη, ειδικά για όσους έχουν οικογένεια και σημαντικές οικονομικές υποχρεώσεις.
Η ασφάλεια ζωής δεν αφορά απλώς την αποταμίευση ή την επένδυση – είναι, κυρίως, ένα δίχτυ προστασίας για τις πιο δύσκολες στιγμές: σε περίπτωση απώλειας ζωής ή μόνιμης αναπηρίας του ασφαλισμένου, εξασφαλίζει την οικονομική στήριξη των εξαρτώμενων μελών, καλύπτοντας ανάγκες όπως η αποπληρωμή δανείων, η αντικατάσταση του χαμένου εισοδήματος, αλλά και η γενικότερη οικονομική επιβίωση της οικογένειας.
Γιατί όμως παραμένει τόσο υποτιμημένη;
Οι ειδικοί στον ασφαλιστικό κλάδο αναφέρουν πως ένα μέρος του πληθυσμού δεν γνωρίζει καν ότι υπάρχει αυτή η δυνατότητα. Άλλοι την αναβάλλουν για «κάποια στιγμή στο μέλλον», θεωρώντας -συχνά με αισιόδοξη αφέλεια ότι «δεν θα συμβεί σε εμένα».
Υπάρχει όμως και κάτι ακόμη: η ίδια η φύση της συζήτησης για ασφάλεια ζωής καθιστά την προώθησή της δύσκολη, ακόμα και για τους επαγγελματίες του κλάδου. Η αναφορά στην απώλεια ζωής, στην ανικανότητα ή στην αναπηρία είναι έννοιες που φέρνουν αμηχανία, τόσο στον ασφαλιστή όσο και στον υποψήφιο πελάτη. Κι έτσι το θέμα αποσιωπάται, ή απομακρύνεται από την άμεση προτεραιότητα.
Παλαιότερα και σύγχρονα παραδείγματα
Ασφαλιστικά προγράμματα ζωής που προσέφεραν στο τέλος της διάρκειάς τους επιστροφή μέρους των καταβληθέντων ασφαλίστρων είχαν προσδώσει μια επιπλέον ελκυστικότητα. Σήμερα, σύγχρονα συνταξιοδοτικά προϊόντα περιλαμβάνουν ρήτρες που προβλέπουν αποζημίωση των δικαιούχων σε περίπτωση απώλειας ζωής, συνεχίζοντας τον ίδιο προστατευτικό χαρακτήρα.
Όμως, ο βασικός πυρήνας παραμένει: η προστασία απέναντι στο αναπάντεχο. Και αυτό καθιστά την ασφάλεια ζωής μια από τις πρώτες επιλογές που πρέπει να εξετάσει κανείς, όταν αποφασίζει να στραφεί στην ιδιωτική ασφάλιση, ειδικά αν έχει οικογένεια ή άλλους που εξαρτώνται από το εισόδημά του.
Η τάση μας να αναβάλλουμε, να αποφεύγουμε να σκεφτόμαστε τα δυσάρεστα και να υποθέτουμε πως οι κακές στιγμές αφορούν «τους άλλους» είναι βαθιά ανθρώπινη. Όμως αυτή η αισιοδοξία, όσο κατανοητή κι αν είναι, δεν προστατεύει – αντίθετα, μπορεί να αφήσει εκτεθειμένους τόσο εμάς όσο και όσους αγαπάμε.
Αν συμβεί το απρόβλεπτο, οι υποχρεώσεις δεν εξαφανίζονται. Κάποιος άλλος –συχνά η οικογένεια– καλείται να τις αναλάβει. Και τότε οι συνέπειες είναι δυσβάστακτες, πολλές φορές ανυπέρβλητες.
Η ασφάλιση ζωής δεν είναι πολυτέλεια. Είναι βασική προτεραιότητα, ένα θεμέλιο ευθύνης και πρόνοιας για όσους έχουν οικογένεια ή σημαντικές οικονομικές υποχρεώσεις. Ο σκοπός της δεν είναι να προεξοφλήσει το κακό, αλλά να διασφαλίσει ότι ακόμη και αν συμβεί το απρόοπτο, η ζωή των ανθρώπων που αγαπάμε θα μπορέσει να συνεχιστεί με αξιοπρέπεια και σταθερότητα.
Διαβάστε επίσης
Ασφαλιστήριο: Και όμως, οι πεποιθήσεις σας επηρεάζουν την αποζημίωση – Δείτε πώς
Θέλετε να σπάσετε το ασφαλιστικό συμβόλαιο; Πόσο θα σας κοστίσει αυτή η απόφαση
