*Το κείμενο υπογράφουν ο κ. Γεώργιος Κήτας, Διευθυντής Τμήματος Ρευματολογίας, ΥΓΕΙΑ και η κα. Αγγελική Κοτσαλίδου, Ρευματολόγος, Επιμελήτρια Ρευματολογικού Τμήματος, ΥΓΕΙΑ

Ο Συστηματικός Ερυθηματώδης Λύκος είναι χρόνιο φλεγμονώδες νόσημα που ανήκει στα αυτοάνοσα νοσήματα και προσβάλλει πολλά συστήματα του ανθρώπινου οργανισμού (δέρμα, αρθρώσεις, καρδιά, πνεύμονες, νεφρούς, κεντρικό και περιφερικό νευρικό σύστημα).

Τι είναι ο Δισκοειδής Λύκος και τι ο Υποξύς Δερματικός Λύκος;

Μερικές φορές ο Λύκος προσβάλλει μόνο το δέρμα, είτε του προσώπου, είτε τη ραχιαία επιφάνεια των χειρών, είτε του τριχωτού, είτε των αυτιών, είτε του κορμού. Στην περίπτωση του Δισκοειδούς Λύκου πολύ σπάνια συνοδεύεται από συστηματικά συμπτώματα, ενώ στον Υποξύ Δερματικό Λύκο μπορεί να παρουσιάζει ήπιες εκδηλώσεις του τύπου των αρθραλγιών και της κόπωσης.

Τι προκαλεί τον Συστηματικό Ερυθηματώδη Λύκο;

Η αιτία είναι άγνωστη. Πιθανολογείται η ενεργοποίηση του ανοσολογικού μηχανισμού του οργανισμού και η επίθεση εναντίον κυττάρων του ίδιου του οργανισμού, είτε λόγω γενετικών παραγόντων, είτε μετά από έκθεση σε περιβαλλοντικούς παράγοντες (ιούς, μικρόβια, ηλιακή ακτινοβολία κ.λπ.) Πρέπει να γνωρίζετε ότι ο Λύκος δεν μεταδίδεται ούτε κληρονομείται. Είναι πιο συχνός στις γυναίκες και υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα σε άτομα της ίδιας οικογένειας να αναπτύξουν το νόσημα.

Ποια είναι τα σημεία και συμπτώματα που πρέπει να με οδηγήσουν στον Ρευματολόγο;

Τα συμπτώματα είναι μη ειδικά, ωστόσο αν εμφανισθούν και επιμένουν θα πρέπει να ζητήσουμε την γνώμη του ειδικού ρευματολόγου. Τα πιο συνηθισμένα είναι:

  • Εξάνθημα σε μορφή πεταλούδας στο πρόσωπο
  • Φωτοευαισθησία στον ήλιο
  • Αλωπεκία
  • Άφθες και έλκη στόματος
  • Πόνος στις αρθρώσεις
  • Πόνος στο θώρακα με την εισπνοή
  • Ανεξήγητο πρήξιμο στα πόδια από την αρχή της ημέρας
  • Εντονη κόπωση
  • Δεκατική πυρετική κίνηση για μεγάλο χρονικό διάστημα που δεν αποδίδεται σε λοίμωξη ή άλλη αιτία

Πως γίνεται η διάγνωση;

Κατά την επίσκεψη στον ρευματολόγο λαμβάνεται λεπτομερές ιστορικό, πραγματοποιείται καλή κλινική εξέταση από την κορυφή μέχρι και τα νύχια και στην συνέχεια δίνεται αιματολογικός κυρίως έλεγχος με ειδικές ανοσολογικές εξετάσεις -ειδικά αντισώματα, καθώς και εξέταση ούρων. Επίσης, ανάλογα με το όργανο που υποπτευόμαστε ότι πάσχει, μπορεί να χρειαστεί να γίνει απεικονιστικός έλεγχος καθώς και εκτίμηση της αναπνευστικής και καρδιακής λειτουργίας. Αν υποπτευόμαστε προσβολή των νεφρών μπορεί να χρειαστεί βιοψία νεφρού.

Ο Συστηματικός Ερυθηματώδης Λύκος θεραπεύεται;

Αντιμετωπίζεται με ανοσοκατασταλτικά φάρμακα που μειώνουν την φλεγμονή, βελτιώνουν τα συμπτώματα και εμποδίζουν την έξαρση της νόσου, πάντα υπό στενή κλινική και εργαστηριακή παρακολούθηση. Στόχος μας είναι η καταστολή της ανοσολογκής διέγερσης και η μακροχρόνια ύφεση της νόσου. Το σημαντικό είναι, ότι πλέον έχουμε αρκετές θεραπευτικές επιλογές που βοηθούν στις περισσότερες περιπτώσεις τον ασθενή να έχει ομαλή καθημερινότητα.

Εκτός από φαρμακευτική αγωγή, μπορώ να κάνω κάτι άλλο;

Εκτός από την φαρμακευτική αγωγή θα πρέπει να αποφεύγεται η έκθεση στον ήλιο, να υπάρχει σωστή διατροφή και καλή φυσική κατάσταση, καθώς και ευαισθητοποίηση για την νόσο, ώστε να υπάρχει συνεργασία με τον ρευματολόγο, για έγκαιρη αντιμετώπιση οποιασδήποτε έξαρσης.

Ο Συστηματικός Ερυθηματώδης Λύκος αποτελεί αντένδειξη για εγκυμοσύνη;

Ο Συστηματικός Ερυθηματώδης Λύκος δεν αποτελεί εμπόδιο στην τεκνοποίηση, αρκεί να είναι σε ύφεση η νόσος και βέβαια η ασθενής να βρίσκεται υπό στενή παρακολούθηση από τον ρευματολόγο και σε συνεργασία με τον γυναικολόγο της. Άλλωστε υπάρχουν φάρμακα που χορηγούνται με ασφάλεια και στην εγκυμοσύνη, όταν αυτό κρίνεται αναγκαίο.

Ο κ. Γεώργιος Κήτας είναι Διευθυντής Τμήματος Ρευματολογίας, ΥΓΕΙΑ

Η κα. Αγγελική Κοτσαλίδου είναι Ρευματολόγος, Επιμελήτρια Ρευματολογικού Τμήματος, ΥΓΕΙΑ

Διαβάστε επίσης

Το αυτοάνοσο που αφορά 5 εκατομμύρια ασθενείς παγκοσμίως – Απαραίτητη η ενημέρωση για τη νόσο

Αυτοάνοσα: Οι διαταραχές ύπνου που «προειδοποιούν» ακόμη και ένα χρόνο πριν την έξαρση της νόσου

Συστηματικός Ερυθηματώδης Λύκος: Ο παράγοντας της ατμόσφαιρας που αυξάνει τον κίνδυνο της αυτοάνοσης νόσου