Έρχεται η στιγμή που τα βέλη του έρωτα θα βρουν στόχο σε ευάλωτους πληθυσμούς και θα «τρυπήσουν» τρυφερές καρδιές. Τα πρώτα χτυποκάρδια θα καταγραφούν στα θρανία, στις επανασυνδέσεις της παρέας του καλοκαιριού, στα γειτονόπουλα που έσμιξαν ξανά την περίοδο των γιορτών.
Καίτοι άγουροι και αθώοι, μόνο στα ψιλά δεν πρέπει να περάσουν οι πρώτοι ερωτικοί μπελάδες, ζήτημα λεπτό που πρέπει να διαχειριστούν οι γονείς για να βοηθήσουν το παιδί στην πρωτόγνωρη κατάσταση, να βάλουν έπειτα και στέρεα θεμέλια για υγιείς μελλοντικές σχέσεις. Ειδικοί μιλούν στην Tanni Haas, καθηγήτρια στο Τμήμα Τεχνών, Επιστημών και Διαταραχών της Επικοινωνίας στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, και μοιράζονται επτά πολύτιμες συμβουλές.
1. Πάρτε στα σοβαρά τα συναισθήματά του
«Ως ενήλικες, γνωρίζετε ότι πολλοί έρωτες δεν εξελίσσονται σε πραγματικές σχέσεις, αλλά τα [παιδιά] δεν αισθάνονται έτσι ή δεν έχουν ακόμη αυτή την εμπειρία ζωής» αναφέρει η Δρ Sharon Saline, κλινική ψυχολόγος με πάνω από 30 χρόνια εμπειρίας. Αφήστε το παιδί συνεπώς να ξεδιπλώσει τα συναισθήματά του και να σας μιλήσει ακόμα και αν όσα νιώθει είναι χωρίς αντίκρισμα, και επισημάνετέ του ότι «ένα φλερτ είναι απόλυτα φυσιολογικό και υγιές», σύμφωνα με τον Paul Chernyak, σύμβουλος γονέων. Αυτό, εξηγεί, θα τα βοηθήσει να μην ντρέπονται και να μην αισθάνονται αμηχανία κάθε φορά που βρίσκονται κοντά στο «αντικείμενο του πόθου».
2. Κάντε του ερωτήσεις ανοικτού τύπου
Βοηθήσετε το παιδί να μοιραστεί τα συναισθήματά του με ερωτήσεις ανοιχτού τύπου όπως «πες μου για την/τον τάδε» ή «πώς νιώθει ο/η τάδε για σένα» κ.ο.κ., συστήνει η παιδοψυχολόγος Julie de Azevedo Hanks, ενώ η Δρ Sarah Radcliffe, επίσης παιδοψυχολόγος, υπογραμμίζει τη σημασία να δείχνετε ενθουσιασμένοι με τις απαντήσεις του ώστε να μη βάζετε ένα φρένο στον ενθουσιασμό του.
3. Ακούστε το με προσοχή
Ακούστε προσεκτικά τι επιλέγουν να μοιραστούν μαζί σας τα παιδιά. Αυτή είναι η Νο1 συμβουλή που δίνει στους γονείς η Katie Austin, κοινωνική λειτουργός με ειδίκευση σε εφήβους, όταν μιλούν στα παιδιά τους για την αγάπη και την απώλεια. Φράσεις όπως «δεν θέλω να βγαίνεις μαζί του/της», «είσαι καλύτερα χωρίς αυτόν/ή» δεν βοηθούν και απομακρύνουν απ’ όσα θέλει το παιδί να εκφράσει. Αντί να του επιβάλετε τι θεωρείτε σωστό, προσπαθήστε να μην ξεφεύγετε από τον στόχο της συζήτησης, τη διατήρηση ανοιχτών γραμμών επικοινωνίας δηλαδή, εξηγεί η Δρ Saline.
4. Δώστε του περιθώριο να διαχειριστεί όσα νιώθει
Μιλήστε στα παιδιά σας και ακούστε τα, δώστε τους όμως και περιθώριο να επεξεργαστούν τα συναισθήματά τους. «Μπορεί να θέλετε να μιλάτε για το φλερτ του παιδιού σας σε κάθε ευκαιρία ή να το φορτώνετε με συμβουλές για το πώς να το διαχειριστεί. Αλλά θα χειριστείτε μαζί καλύτερα αν κάνετε λίγο πίσω και αφήσετε το παιδί να βιώσει την κατάσταση» εξηγεί ο Chernyak.
5. Βοηθήστε το να διακρίνει της υγιείς από τις προβληματικές σχέσεις
Ο παιδικός έρωτας είναι μια ευκαιρία για να μιλήσετε στο παιδί τις σχέσεις, πώς να ξεχωρίζει τις υγιείς από τις προβληματικές. Μιλήστε του για αξίες όπως η φροντίδα, η καλοσύνη, το ενδιαφέρον για όσα έχει να πει ο άλλος, ο σεβασμός και η εμπιστοσύνη, συμβουλεύει η Δρ Saline, και βοηθήστε το να αναγνωρίζει τοξικές συμπεριφορές όπως ο εκφοβισμός, οι προσβολές και η χειραγώγηση.
6. Συζητήστε και θέστε κατάλληλα όρια στη σχέση
Αν τα συναισθήματα των παιδιών είναι αμοιβαία, συζητήστε και θέστε τα κατάλληλα όρια στη σχέση. Μιλήστε με τα παιδιά για το επιτρέπεται στην ηλικία τους, «για θέματα όπως το αν και υπό ποιες συνθήκες μπορούν να μείνουν μόνα τους με το αγόρι ή κορίτσι που τους αρέσει, και τις κατάλληλες εκδηλώσεις αγάπης» σύμφωνα με τον Chernyak.
Βεβαιωθείτε επίσης ότι το παιδί δεν «θυσιάζει» για χάρη των αισθηματικών περιπετειών σημαντικούς ανθρώπους και δραστηριότητες όπως οικογένεια, φίλους, χόμπι, σχολικές εργασίες κ.λπ., να μάθει από νωρίς τη σημασία της ισορροπίας μεταξύ προσωπικής και κοινωνικής ζωής. «Ο καθορισμός και η τήρηση ορίων είναι κομβικής σημασίας» τονίζει η Δρ Saline.
7. Αποδεχθείτε ότι το παιδί μεγαλώνει
Τέλος, αποδεχθείτε ότι τα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα σημαίνουν ότι το παιδί μεγαλώνει. Οι πρώτοι έρωτες μπορεί να μη διαρκούν, αλλά αυτό δεν μειώνει την (εκ)παιδευτική τους αξία. Αποτελούν, κατά τα λόγια της Lynn Zakeri, κλινικής κοινωνικής λειτουργού και θεραπεύτριας, «μια ευκαιρία εξάσκησης για μελλοντικές σχέσεις, μια ευκαιρία προβληματισμού σχετικά με το τι λειτούργησε και τι όχι και πώς να μπορεί να υπάρξει βελτίωση την επόμενη φορά».
Διαβάστε επίσης:
Παιδιά με αυτισμό: Ποια συναισθήματα δυσκολεύονται να «διαβάσουν» περισσότερο
Ο πολύτιμος ρόλος του πατέρα στην ανατροφή του παιδιού
Γονείς: Πέντε τοξικές φράσεις που πληγώνουν το παιδί – Μοιάζουν αθώες, αλλά δεν είναι
