Οι επιβραδυντές φλόγας και τα παρασιτοκτόνα ξεπερνούν τα βαρέα μέταλλα σε ότι αφορά την επιβάρυνση που προκαλούν στο IQ σύμφωνα με τους ερευνητές του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης σε έρευνα που δημοσιεύθηκε online στο Molecular and Cellular Endocrinology.

Η νέα μελέτη παρατηρεί ότι μειώνονται οι επιπτώσεις της παιδικής έκθεσης σε μόλυβδο και υδράργυρο στις ΗΠΑ, πιθανώς λόγω δεκαετιών εφαρμογής στρατηγικής περιορισμού της χρήσης των βαρέων μετάλλων.

Από την άλλη μεριά όμως παρά αυτά τα μειούμενα επίπεδα η έκθεση σε αυτά και άλλα τοξικά χημικά, ιδιαίτερα τους επιβραδυντές φλόγας και τα παρασιτοκτόνα, εξακολουθεί να οδηγεί σε περισσότερες από ένα εκατομμύριο περιπτώσεις νοητικής υστέρησης μεταξύ του 2001 και του 2016. Μάλιστα δεδομένου ότι οι περιορισμοί σε αυτά τα χημικά είναι πολύ λιγότεροι, οι επιβραδυντές φλόγας και τα παρασιτοκτόνα τώρα αντιπροσωπεύουν τον κύρια αιτία γνωστικής εξασθένησης.

Οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής Grossman του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης διαπίστωσαν ότι η απώλεια του IQ από τις τοξικές χημικές ουσίες που αναλύθηκαν στη μελέτη τους μειώθηκε από 27 εκατομμύρια IQ πόντους το 2001 και το 2002, σε 9 εκατομμύρια βαθμούς IQ το 2015 και το 2016.

Παρότι η συνολική πτώση που παρατηρήθηκε είναι θετική, οι ερευνητές λένε ότι τα ευρήματά τους εντοπίζουν επίσης μια ανησυχητική καμπή ως προς το ποια χημικά αντιστοιχούν σε μεγαλύτερο κίνδυνο.

Μεταξύ των παιδιών που εκτέθηκαν σε τοξίνες οι ερευνητές βρήκαν ότι το ποσοστό γνωστικής εξασθένισης αποτέλεσμα της έκθεσης σε χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται σε επιβραδυντές φλόγας, τους πολυβρομιούχους διφαινυλαιθέρες (PBDEs) και οργανοφωσφορικά παρασιτοκτόνα αυξήθηκε από 67% σε 81% στη διάρκεια της περιόδου της μελέτης.

Οι ουσίες που αναλύθηκαν εντοπίζονται σε πολλά προϊόντα και έπιπλα. Τα επιβραδυντικά φλόγας μπορεί να περιέχονται στα πλαστικά μέρη τηλεοράσεων, ηλεκτρονικών υπολογιστών και κινητών τηλεφώνων, στις μονώσεις των κτιρίων, σε υφάσματα, παιδικά καθίσματα αυτοκινήτου, παιχνίδια, κουρτίνες, στη μόνωση καλωδίων και σε έπιπλα όπως  οι πολυθρόνες που περιέχουν εντός τους αφρό. Πρόκειται για λιπόφιλα και βιοσυσσωρεύσιμα χημικά που σημαίνει ότι συσσωρεύονται στους λιπώδεις ιστούς των οργανισμών.

Τα βαρέα μέταλλα όπως ο μόλυβδος και ο υδράργυρος θεωρούνται διαταρράκτες της εγκεφαλικής και νεφρικής λειτουργίας, ενώ μαζί με τους επιβραδυντές φλόγας και τα παρασιτοκτόνα μπορούν να διαταράξουν την θυρεοειδική λειτουργία, τη λειτουργία του αδένα που εκκρίνει ορμόνες της ανάπτυξης. Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι η έκθεση σε αυτές τις τοξίνες σε νεαρή ηλικία μπορεί να προκαλέσει διαταραχές μάθησης, αυτισμό και προβλήματα συμπεριφοράς.

Στην έρευνά τους οι επιστήμονες βρήκαν ότι η καθημερινή έκθεση σε αυτές τις ουσίες κατά τη διάρκεια της 16χρονης περιόδου παρακολούθησης οδήγησε σε περίπου 1,190,230 παιδιά με κάποια μορφή μαθησιακής δυσλειτουργίας

«Παρότι υπάρχουν αντιδράσεις όσον αφορά τους δαπανηρούς περιορισμούς στη χρήση αυτών των χημικών, η χωρίς έλεγχο χρήση τους είναι πολύ πιο κοστοβόρος μακροπρόθεσμα, ενώ το μεγαλύτερο τίμημα το πληρώνουν τα παιδιά» σχολίασε η κύρια συγγραφέας της μελέτης Leonardo Trasande, MD, MPP, καθηγητής Ιατρικής στο NYU.

«Το συχνό άνοιγμα των παραθύρων ώστε τα επίμονα χημικά που βρίσκονται σε έπιπλα, χαλιά και ηλεκτρονικές συσκευές να διαφύγουν στον αέρα, καθώς και η κατανάλωση βιολογικών τροφίμων μπορεί να μειώσει την έκθεση σε αυτές τις τοξίνες» είπε η Δρ. Trasande.

Οι ερευνητές δήλωσαν ότι σκοπεύουν να διερευνήσουν το κόστος της έκθεσης σε ενδοκρινικούς διαταρράκτες και σε άλλες χώρες.