Ένα συστατικό που υπάρχει στη μπίρα και το οποίο ονομάζεται ξανθοχουμόλη (Xn) – πρόκειται για ένα φλαβονοειδές του λυκίσκου, από τον οποίο παράγεται η μπίρα, φαίνεται ότι αποτελεί σημαντικό όπλο στη μάχη κατά του μεταβολικού συνδρόμου σύμφωνα με μία νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε στο Molecular Nutrition and Food Research..

Οι ενώσεις του λυκίσκου μπορεί να καταπολεμούν το μεταβολικό σύνδρομο μέσω των αλλαγών που προκαλούν στο εντερικό μικροβίωμα και στον μεταβολισμό των οξέων που παράγονται στο ήπαρ.

Πιο συγκεκριμένα, τα ευρήματα των ερευνητών από το Πανεπιστήμιο του Oregon σημειώνουν πρόοδο στην κατανόηση του τρόπου με τον οποίο λειτουργεί η ξανθοχουμόλη (Xn) και τα παράγωγά της (DXn, TXn).

Πρόκειται για ένα σημαντικό βήμα προς τη βελτίωση της ζωής των πασχόντων από μεταβολικό σύνδρομο, καθώς η μελέτη αυτή στηρίζει προηγούμενα στοιχεία που έδειχναν ότι η Xn ίσως να μπορεί να βελτιώσει τις γνωστικές και άλλες λειτουργίες στους ασθενείς με μεταβολικό σύνδρομο. Συμπτώματα των πασχόντων από μεταβολικό σύνδρομο είναι η κοιλιακή παχυσαρκία, η υψηλή αρτηριακή πίεση, το υψηλό σάκχαρο, τα χαμηλά επίπεδα «καλής» χοληστερόλης και τα υψηλά επίπεδα τριγλυκεριδίων.

Μια διατροφή υψηλή σε κορεσμένα λιπαρά και επεξεργασμένα σάκχαρα προκαλεί χρόνια φλεγμονή μικρού βαθμού που συνεισφέρει στην ανάπτυξη μεταβολικού συνδρόμου, το οποίο με τη σειρά του σχετίζεται με γνωστική δυσλειτουργία και άνοια, ενώ αποτελεί και μεγάλο παράγοντα κινδύνου για καρδιαγγειακές παθήσεις και διαβήτη τύπου 2.

Στην προηγούμενη μελέτη, η εξέταση ενός ζωικού μοντέλου έδειξε ότι οι ενώσεις Xn, DXn και TXn βελτιώνουν τη δυσανεξία στη γλυκόζη, την αντίσταση στην ινσουλίνη και την ευαισθησία στη λεπτίνη – ορμόνη που δίνει το αίσθημα της πληρότητας όταν έχουμε φάει αρκετά και βοηθά επίσης στη ρύθμιση της ενεργειακής δαπάνης. Όλες αυτές οι αλλαγές θεωρούνται επωφελείς για τη μάχη ενάντια στο μεταβολικό σύνδρομο.

Στις περισσότερες έρευνες, τα πειραματόζωα έλαβαν αποκλειστικά διατροφή υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά ή διατροφή με πολλά λιπαρά που περιελάμβανε τις ενώσεις Xn, TXn ή DXn. Στη συνέχεια οι επιστήμονες μετρούσαν τις επιδράσεις των ενώσεων στα χολικά οξέα, τη φλεγμονή του ιστού και τη σύνθεση του εντερικού μικροβιώματος.

Τα αποτελέσματα, λοιπόν, δείχνουν ότι κάθε μία από τις ενώσεις λυκίσκου μείωσε την ποσότητα και την ποικιλία των μικροβίων, περιόρισε τη φλεγμονή και άλλαξε τον μεταβολισμό των χολικών οξέων. Συγκεκριμένα, υπήρξε μείωση στην παραγωγή του δευτερογενούς χολικού οξέος και αύξηση των συζευγμένων χολικών οξέων, που αποτελούν δείκτες του βελτιωμένου μεταβολισμού ενέργειας, γλυκόζης και χοληστερόλης.

«Οι αλλαγές στο εντερικό μικροβίωμα και τον μεταβολισμό του χολικού οξέος φαίνεται να εξηγούν τουλάχιστον εν μέρει γιατί η Xn και τα παράγωγά της οδηγούν σε βελτιώσεις στην παχυσαρκία και σε άλλες πτυχές του μεταβολικού συνδρόμου. Αυτό όμως δεν είναι απαραίτητα μια σχέση αιτίου-αποτελέσματος. Χρειάζεται περισσότερη έρευνα για να μάθουμε ποιες από τις αλλαγές στο μικροβίωμα είναι όντως επωφελείς», αναφέρει η καθηγήτρια βιοχημείας και βιοφυσικής και μία εκ των συγγραφέων της μελέτης, Adrian Gombart.

Φυσικά τα ευρήματα της εν λόγω μελέτης δεν σημαίνουν ότι η κατανάλωση μπίρας μπορεί να αποτελέσει μέσο αντιμετώπισης του μεταβολικού συνδρόμου, είναι όμως ενδιαφέρον ότι ένα από τα βασικά συστατικά της μπίρας – ο λυκίσκος – είναι υποσχόμενος όσον αφορά τη δράση του στην υγεία.