Υπάρχουν αρκετοί λόγοι που οι ερευνητές ενδιαφέρονται όλο και περισσότερο για την αλληλεπικάλυψη μεταξύ ανορεξίας και διαταραχών του φάσματος του αυτισμού. Πρόσφατη μελέτη του 2022 διερεύνησε σε βάθος την αλληλεπικάλυψη μεταξύ νευρικής ανορεξίας και αυτιστικών χαρακτηριστικών.  Η κλινική σύμβουλος σχετικά με τις διατροφικές διαταραχές Morgan Blair, σε άρθρο της στο Psychology Today διερευνά αυτή την αλληλεπικάλυψη ανάμεσα στις δύο διταραχές.

Η συγκεκριμένη μελέτη εξέτασε τα επίπεδα του φλοιού των ατόμων με ανορεξία που υποσιτίζονταν και εκείνων που είχαν αποκαταστήσει το βάρος τους και στη συνέχεια εξέτασε τα αναφερόμενα επίπεδα αυτιστικών χαρακτηριστικών μεταξύ αυτών των ομάδων. Διαπιστώθηκε ότι δεν υπήρξε καμία αλλαγή στο επίπεδο των αυτιστικών χαρακτηριστικών για τα άτομα που είχαν αποκαταστήσει το βάρος τους σε σχέση με τα άτομα που δεν είχαν αποκαταστήσει το βάρος τους. Συμπερασματικά, αυτό αποτελεί ένδειξη ότι η αλληλεπικάλυψη μεταξύ ανορεξίας και αυτισμού οφείλεται σε παρόμοιους διανοητικούς τύπους και όχι στην ίδια τη διατροφική διαταραχή.

Τα κοινά σημεία των δύο διαταραχών

  • Στη νευρική ανορεξία περιλαμβάνονται άκαμπτες τάσεις και συμπεριφορές γύρω από την πρόσληψη φαγητού και την εικόνα που έχει το άτομο για το σώμα του. Η επαναληψιμότητα των συμπεριφορών αφορούν και το φάσμα του αυτισμού.
  • Τα άτομα με ανορεξία συνήθως αναλώνονται με τις συμπεριφορές σχετικά με το βάρος και το σώμα τους χωρίς να είναι σε θέση να αναγνωρίσουν τη σοβαρότητα της ασθένειάς τους ή το άγχος που προκαλείται στις οικογένειές τους. Αυτή η δυσκολία κατανόησης της οπτικής γωνίας ενός άλλου ατόμου είναι ένα χαρακτηριστικό που σχετίζεται με τα άτομα με αυτισμό.
  • Τόσο τα ανορεκτικά άτομα όσο και τα αυτιστικά παρουσιάζουν ομοίως το χαρακτηριστικό της κοινωνικής ανηδονίας -ελλείψεις στη συναισθηματική νοημοσύνη- και της αλεξιθυμίας -δυσκολίες στην αντανάκλαση των συναισθημάτων του ατόμου.
  • Και στις δύο αυτές καταστάσεις, τα άτομα παρουσιάζουν άτυπες δομές στα κοινωνικά τμήματα του εγκεφάλου τους, όπως η ανώτερη κροταφική αύλακα, η περιοχή του προσώπου, η αμυγδαλή και ο τροχιομετωπιαίος φλοιός.

Πώς απέδειξαν οι ερευνητές την αλληλεπικάλυψη

Οι ερευνητές μιας άλλης μελέτης επέλεξαν συμμετέχοντες που είχαν διαγνωστεί με ανορεξία. Αυτοί συμπλήρωσαν διάφορα ερωτηματολόγια που περιλάμβαναν ένα Δείκτη Ενσυναίσθησης, ένα Δείκτη Συστηματοποίησης και ένα Δείκτη Φάσματος Αυτισμού. Τα αποτελέσματα αυτών των τεστ συγκρίθηκαν στη συνέχεια με τα αποτελέσματα των ατόμων στο φάσμα του αυτισμού, που συνήθως σημειώνουν χαμηλά αποτελέσματα στη συναισθηματική νοημοσύνη και υψηλά στους άλλους δύο δείκτες.

Διαπιστώθηκε ότι τα άτομα με νευρική ανορεξία σημείωσαν σημαντικά υψηλότερες βαθμολογίες από τον γενικό πληθυσμό στο ερωτηματολόγιο συστηματοποίησης και στο ερωτηματολόγιο φάσματος αυτισμού. Ωστόσο, μόνο οι νεαροί έφηβοι με ανορεξία σημείωσαν χαμηλή βαθμολογία στα ερωτηματολόγια ενσυναίσθησης, ενώ τα άτομα μεγαλύτερα σε ηλικία δεν επέδειξαν καμία αξιοσημείωτη διαφορά στη βαθμολογία ενσυναίσθησης με τον γενικό πληθυσμό.

Με απλά λόγια, τα άτομα με ανορεξία και αυτισμό έχουν συνήθως συστηματοποιημένο γνωστικό τύπο -ή τύπο S- που σημαίνει ότι ευνοούνται τα συστηματοποιημένα πρότυπα σκέψης, τα οποία δημιουργούν ένα συγκεκριμένο μηχανικό σύστημα σκέψης που ακολουθούν συγκεκριμένους κανόνες.

Κατανοώντας λοιπόν τα γνωστικά προφίλ των ατόμων με ανορεξία, οι ειδικοί θα μπορέσουν να επικεντρωθούν στη λειτουργία του εγκεφάλου παρά στη θεραπεία που θα επικεντρώνεται στις συμπεριφορές με το φαγητό.

Διαβάστε ακόμη:

Αυτισμός: Πόσο βοηθούν τα παιδιά οι πρώιμες παρεμβάσεις

Το παυσίπονο άγγιγμα που ηρεμεί τα παιδιά

Διαβάζετε στα παιδιά σας; Από τάμπλετ ή βιβλία; Ξέρετε ότι υπάρχει διαφορά;