Επικίνδυνους… απογόνους φαίνεται να παράγει ο συνδυασμός του επιχείλιου έρπητα (απλού έρπητα τύπου 1) και του έρπητα των γεννητικών οργάνων (απλού έρπητα τύπου 2) σύμφωνα με νέα μελέτη.
Οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Washington ανέλυσαν δείγματα από ανθρώπους που είχαν μολυνθεί με ιούς απλού έρπητα την περίοδο 1994- 2016. Αλληλούχισαν το DNA 250 ιών και το ανέλυσαν μαζί με άλλα 230 δείγματα στα οποία είχε ήδη γίνει αλληλούχιση του DNA.
Παρατήρησαν πως πολλά περισσότερα δείγματα από όσα περίμεναν είχαν γενετικό υλικό τόσο από επιχείλιο έρπητα όσο και από έρπητα γεννητικών οργάνων.
Μάλιστα τα τμήματα του έρπητα τύπου 1 που εντοπίστηκαν στον έρπητα τύπου 2 ήταν περίπου 10 φορές μεγαλύτερα συγκριτικά με εκείνα που είχαν εντοπιστεί παλαιότερα.
Ένας ασθενής είχε μάλιστα μολυνθεί από αμφότερους τους ιούς. Σε αυτό τον άνθρωπο το DNA του έρπητα τύπου 2 περιείχε ένα μεγάλο τμήμα έρπητα τύπου 1, οδηγώντας τους ερευνητές στο συμπέρασμα ότι οι δύο ιοί αναμείχθηκαν στο σώμα του ασθενούς.
Οι ερευνητές δηλώνουν πως προς το παρόν αυτή η μίξη δεν αποτελεί πρόβλημα καθώς δεν έχει παρατηρηθεί κάποια αντίσταση στη φαρμακευτική αγωγή, αλλά δεν αποκλείεται να δημιουργηθεί.
Αυτές οι προσμίξεις θα μπορούσαν επίσης να περιπλέξουν τις προσπάθειες για ανάπτυξη ενός εμβολίου κατά αμφότερων των ιών, μία προσπάθεια που κάνουν ήδη αρκετά ερευνητικά εργαστήρια.
Περίπου έξι εκατομμύρια χρόνια πριν οι δύο τύποι έρπητα «ακολούθησαν χωριστούς δρόμους» και από τότε αποτελούν ξεχωριστά είδη. Τώρα, φαίνεται ότι οι δύο ιοί αναμιγνύουν (συνδυάζουν) το DNA τους για να δημιουργήσουν ιούς με χαρακτηριστικά και των δύο στελεχών.
Ο απλός έρπης τύπου 1 ή επιχείλιος έρπητας είναι η πιο κοινή μορφή του ιού επηρεάζοντας περίπου τα δύο τρίτα των ανθρώπων κάτω των 50 ετών. Σχηματίζεται γύρω από τα χείλη και τα πρώτα του συμπτώματα είναι φαγούρα ή κάψιμο στο σημείο της ανάπτυξής του. Ακολούθως μία κόκκινη κηλίδα δημιουργείται εμφανίζοντας μικρές φουσκάλες με ένα άχρωμο υγρό. Εντούτοις τις περασμένες δεκαετίες άρχισε να είναι πιο κοινή η εμφάνιση του απλού έρπητα τύπου 1 στα γεννητικά όργανα ή την περιοχή του πρωκτού.
Από την άλλη ο απλός έρπης τύπου 2 ή έρπητας των γεννητικών οργάνων προσβάλλει την περιοχή των γεννητικών οργάνων. Ο πάσχων νιώθει φαγούρα και κάψιμο στην περιοχή που έχει μολυνθεί ενώ συνήθως τα συμπτώματα αυτά συνοδεύονται και από πόνο. Στην ερεθισμένη περιοχή παρουσιάζεται ένα εξάνθημα με μικρές φουσκάλες. Στη συνέχεια δημιουργείται μία κρούστα που σιγά σιγά πέφτει.
Ο επιχείλιος έρπητας μπορεί να μεταδοθεί συνήθως με άμεση δερματική επαφή και κυρίως όταν ο ιός είναι σε έξαρση.
Αντίθετα ο έρπης των γεννητικών οργάνων μεταδίδεται με την σεξουαλική επαφή, όταν η μόλυνση είναι σε οξεία φάση (ερεθισμένη περιοχή με φουσκάλες). Οι γνώμες των ειδικών διίστανται ως προς το αν ο ιός μπορεί να μεταδοθεί όταν είναι σε λανθάνουσα κατάσταση. Θεωρητικά κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συμβεί αλλά η πιθανότητα αυτή είναι πολύ μικρή, σε σύγκριση με την μεταδοτικότητα του ιού όταν είναι σε οξεία φάση.
