Με αφορμή τις πρόσφατες δηλώσεις του Τσέχου υφυπουργού Υγείας στο Διεθνές Συνέδριο Πλάσματος που πραγματοποιήθηκε στη Βαρσοβία (19-21 Μαΐου 2025) ο Πανελλήνιος Σύλλογος Πασχόντων από Μεσογειακή Αναιμία & Δρεπανοκυτταρική Νόσο (ΠΑΣΠΑΜΑ) θεωρεί υποχρέωσή του να εκφράσει τη θέση του και να ενημερώσει υπεύθυνα την κοινή γνώμη.
Το αίμα αποτελείται από ερυθρά, αιμοπετάλια και πλάσμα. Το πλάσμα, μετά από κλασματοποίηση, μπορεί να δώσει πολύτιμα φαρμακευτικά προϊόντα για συγκεκριμένες κατηγορίες ασθενών. Ο Τσέχος Υφυπουργός πρότεινε την υιοθέτηση από την Ελλάδα του μεικτού συστήματος συλλογής πλάσματος (δημόσιο και ιδιωτικό), όπως εφαρμόζεται σε τέσσερις ευρωπαϊκές χώρες (Αυστρία, Τσεχία, Ουγγαρία, Γερμανία), όπου περιλαμβάνεται και οικονομική αποζημίωση στους δότες πλάσματος, με στόχο την αυτάρκεια της Ευρώπης σε παράγωγα πλάσματος.
Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Πασχόντων από Μεσογειακή Αναιμία και Δρεπανοκυτταρική Νόσο εκφράζει την κατηγορηματική του αντίθεση στην υιοθέτηση ενός τέτοιου μεικτού μοντέλου, καθώς εκτιμά ότι θα επηρεάσει άμεσα τόσο την επάρκεια όσο και την ασφάλεια του αίματος. Οι συνέπειες θα είναι ιδιαίτερα επιβαρυντικές όχι μόνο για τους περίπου 4.000 πολυμεταγγιζόμενους ασθενείς της κοινότητάς μας, αλλά και για όλους τους πάσχοντες από χρόνιες αιματολογικές παθήσεις των οποίων η θεραπεία εξαρτάται από τακτικές μεταγγίσεις. Επιπλέον, κινδυνεύει να επηρεαστεί δυσμενώς και κάθε πολίτης που ενδέχεται να χρειαστεί αίμα, όπως ασθενείς που υποβάλλονται σε καρδιοχειρουργικές επεμβάσεις, μεταμοσχεύσεις και άλλα σοβαρά περιστατικά.
Ο Σύλλογος αναμένει σαφείς απαντήσεις στα εξής ερωτήματα:
1. Για ποιο λόγο ο Τσέχος υφυπουργός Υγείας επικεντρώνεται στην Ελλάδα σχετικά με τη μεταρρύθμιση του συστήματος συλλογής πλάσματος, και όχι σε μεγαλύτερες ευρωπαϊκές χώρες με σαφώς πιο ανεπτυγμένα συστήματα αιμοδοσίας;
2. Πώς διασφαλίζεται η επάρκεια πλάσματος για τις ανάγκες της χώρας μας μέσα από αυτό το μοντέλο; Όπως παραδέχεται ο ίδιος ο Τσέχος Υφυπουργός Υγείας, Jakub Dvořáček, η Τσεχία «συλλέγει 1,3 εκατομμύρια λίτρα πλάσματος σε ετήσια βάση, το μεγαλύτερο ποσοστό του οποίου (άνω του 90%) εξάγεται σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Παρά τη μεγάλη παραγωγή πλάσματος, η χώρα δεν έχει καταφέρει να παράγει η ίδια τα κρίσιμα φάρμακα, τα οποία συνεχίζει να αγοράζει» .
3. Γιατί αποκρύπτεται το γεγονός ότι στη χώρα μας περισσεύει πλάσμα το οποίο καταλήγει να απορρίπτεται;
4. Ποιος είναι ο αριθμός των ασθενών στην Ελλάδα που χρειάζονται προϊόντα πλάσματος, ποια είναι τα εν λόγω σκευάσματα και ποιο είναι το οικονομικό κόστος της εισαγωγής τους; Δεν θα μπορούσε η κάλυψη αυτών των αναγκών να επιτευχθεί με την πλήρη εφαρμογή της Κεντρικής Διαχείρισης Αίματος και την αξιοποίηση του πλάσματος που σήμερα μένει αναξιοποίητο;
Τέλος, ο ΠΑΣΠΑΜΑ απευθύνει έκκληση προς την Πολιτεία να διασφαλίσει την καθολική, ισότιμη και ασφαλή πρόσβαση των ασθενών με Θαλασσαιμία και Δρεπανοκυτταρική Νόσο στις μεταγγίσεις αίματος, καθώς και των ασθενών που έχουν ανάγκη φαρμακευτικών σκευασμάτων από την κλασματοποίηση του πλάσματος. Αυτό πρέπει να επιτευχθεί αποκλειστικά μέσω ενός δημόσιου, εθελοντικού, μη ανταποδοτικού και μη κερδοσκοπικού συστήματος αιμοδοσίας, με στόχο την ασφάλεια των ασθενών και την ηθική διαχείριση των δωρεών ανθρώπινων ιστών (αίματος και παραγώγων του).
Διαβάστε επίσης
Ποιους κινδύνους κρύβει η αναιμία στην αρχή της κύησης για τους απογόνους – Ο ρόλος του σιδήρου
Αναιμία – Σιδηροπενία: Το δημοφιλές φάρμακο που μας «κλέβει» το σίδηρο
Αναιμία: Τέλος οι εξετάσεις αίματος – Νέο app κάνει διάγνωση από μια φωτογραφία
