Η άθληση και κάθε είδους σωματική δραστηριότητα μόνο οφέλη μπορούν να εξασφαλίσουν για την υγεία, μεταξύ των οποίων η μείωση της όρεξης και φλεγμονής, τα καλά γηρατειά, η γερή καρδιά και κυρίως ο μικρότερος κίνδυνος πρόωρου θανάτου. Στην χώρα μας, σύμφωνα με εκτιμήσεις, 4.600 άνθρωποι ηλικίας 40 έως 74 ετών τον χρόνο γλιτώνουν από πρόωρο θάνατο μένοντας απλώς σωματικά δραστήριοι.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει υπογραμμίσει τη σημασία της σωματικής άσκησης στην καθημερινή ζωή και εξάρει τις αθλητικές δραστηριότητες που πραγματοποιούνται στον ελεύθερο χρόνο όπως κολύμπι, κωπηλασία, περπάτημα κ.α. καθώς «βοηθούν τους ανθρώπους να ανακαλύψουν ή να ξαναανακαλύψουν πόσο ευεργετική μπορεί να είναι η σωματική άσκηση για το νου και το σώμα». Μάλιστα, σε συμφωνία με τα έγγραφα οδηγιών του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), συστήνει σωματική άσκηση μέτριας έντασης διάρκειας τουλάχιστον 60 λεπτών καθημερινά για τα παιδιά και τους νέους και σωματική άσκηση μέτριας έντασης διάρκειας τουλάχιστον 30 λεπτών ημερησίως για ενήλικες και ηλικιωμένους.

Αντίστοιχα στην Ελλάδα και με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον ανήλικο πληθυσμό, ο Εθνικός Οργανισμός Δημόσιας Υγείας (ΕΟΔΥ) έχει εκδώσει τον οδηγό «Άσκηση – Δραστηριότητες – Παιχνίδι στη ζωή του Παιδιού και του Εφήβου» για μαθητές δημοτικού, γυμνασίου και λυκείου, στον οποίο επισημαίνει τη συμβολή της σωματική άσκησης στην ανάπτυξη υγιών μυοσκελετικών ιστών και καρδιαγγειακού συστήματος, τη μείωση του κινδύνου εμφάνισης νοσημάτων στην ενήλικη ζωή όπως ο καρκίνος, ο διαβήτης τύπου 2, η υπέρταση, η οστεοπόρωση και η παχυσαρκία, τη διατήρηση ενός υγιούς σωματικού βάρους αλλά και την ανακούφιση από συμπτώματα άγχους και κατάθλιψης με παράλληλη προώθηση της αυτοπεποίθησης, της  κοινωνικής αλληλεπίδρασης και των καλύτερων γνωστικών λειτουργιών.

Άθληση με ασφάλεια

Ο ασφαλιστικός κλάδος βρίθει προγραμμάτων που μπορούν να εγγυηθούν την ασφαλή άθληση ώστε παιδιά και ενήλικες να επωφελούνται από τη σωματική δραστηριότητα χωρίς πρόσθετα άγχη. Τα ατυχήματα άλλωστε είναι συνυφασμένα με δραστηριότητες τέτοιας φύσης επομένως η ασφάλιση των αθλητών-μελών αποτελεί αναγκαιότητα. Η ασφάλιση απευθύνεται σε ερασιτεχνικές ή επαγγελματικές ομάδες, γυμναστήρια, ακαδημίες και αθλητικούς συλλόγους για πλήθος αθλημάτων όπως κολύμβηση, στίβος, tennis, ενόργανη-ρυθμική-αεροβική γυμναστική, ποδόσφαιρο, μπάσκετ, βόλεϋ, τοξοβολία, σκοποβολή, ξιφασκία, πολεμικές τέχνες, ιππασία, ιστιοπλοΐα, κωπηλασία, ποδηλασία, άρση βαρών κ.α.

Μέσα από τις βασικές και προαιρετικές καλύψεις προβλέπονται:

  • η απώλεια ζωής από ατύχημα
  • η κάλυψη μόνιμης ολικής είτε μερικής ανικανότητας από ατύχημα
  • τα έξοδα νοσηλείας μετά από ατύχημα
  • ημερήσιο επίδομα νοσηλείας
  • οι εξωνοσοκομειακές δαπάνες ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης από ατύχημα
  • τα έξοδα φυσικοθεραπειών
  • οι δαπάνες από ατυχήματα που αφορούν την οδοντοστοιχία
  • προνομιακές τιμές σε συμβεβλημένα διαγνωστικά κέντρα
  • ατυχήματα κατά την διάρκεια προπονήσεων, αγώνων και μετακινήσεων με επίσημα και οργανωμένα μεταφορικά μέσα (π.χ. ναυλωμένο λεωφορείο) της ομάδας.

Κάθε ασφαλιστική εταιρεία έχει διαμορφώσει τα δικά της πακέτα ασφάλισης, κάποια από τα οποία προβλέπουν και μεμονωμένη ασφάλιση αθλητών. Επιπλέον, υπάρχουν εταιρείες που περιλαμβάνουν τις αθλητικές ομάδες και ακαδημίες στα συμβόλαια Ομαδικής Ασφάλισης Προσωπικών Ατυχημάτων. Κοινό χαρακτηριστικό αποτελεί ο ελάχιστος αριθμός μελών για τις ομάδες στα δέκα (10) άτομα και ότι δεν απαιτείται πάντα ερωτηματολόγιο υγείας και ιστορικός έλεγχος του ασφαλιζόμενου όπως στα ατομικά συμβόλαια.

Σημαντικά πλεονεκτήματα

Έναντι ικανοποιητικών ασφαλίστρων όπως, ενδεικτικά, 30€ ετησίως ανά αθλητή για μια αθλητική ακαδημία 35 εφήβων, οι ασφαλίσεις αθλητικών ομάδων αποδεικνύονται εισέτι πιο επωφελείς με:

  • την αναβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών προς τα μέλη/αθλητές
  • την προσέγγιση νέων μελών
  • την προστασία έναντι εξόδων από ατύχημα
  • την προώθηση της μπράντας της ομάδας (καλύτερη φήμη).

 

Ιστορική αναδρομή

Η συμβολή της φυσικής αγωγής στους νέους αναγνωρίστηκε στην Ελλάδα πολύ πριν τη δημιουργία της μεγάλης ευρωπαϊκής αγκαλιάς και η ένταξή της στην εκπαίδευση τοποθετείται δύο σχεδόν αιώνες πίσω:

  • Το 1833 η Αντιβασιλεία, η υπεύθυνη για τη διοίκηση της Ελλάδας επιτροπή στο όνομα του ανήλικου Βασιλέα Όθωνα από την άφιξή του στην Ελλάδα έως την ενηλικίωσή του (Ιανουάριος1833 – Ιούνιος 1835), καταθέτει το πρώτο σχέδιο που προέβλεπε «σωμασκία», γύμναση στην πάλη, το άλμα και το δρόμο στα δημοτικά σχολεία.
  • Στις 12 Ιανουαρίου 1837 -31 Δεκεμβρίου με το Ιουλιανό ημερολόγιο- δημοσιεύεται το Βασιλικό Διάταγμα «Περί κανονισμού των Ελληνικών σχολείων και γυμνασίων», σύμφωνα με το οποίο οι μαθητές θα πρέπει να πραγματοποιούν γυμναστικές ασκήσεις με την επίβλεψη δασκάλου κατά τα διαλείμματα και τις ημέρες των διακοπών.
  • Το 1880, με απόφαση του Υπουργού Παιδείας, η φυσική αγωγή συμπεριλαμβάνεται στα υποχρεωτικά μαθήματα της μέσης εκπαίδευσης.
  • Το 1882 ιδρύεται η πρώτη κρατική σχολή γυμναστών που μετονομάζεται σε «Ειδική Σχολή Γυμναστών» το 1933, σε «Διδασκαλείο της Γυμναστικής» το 1918, σε «Γυμναστική Ακαδημία» το 1933, σε Εθνική Ακαδημία Σωματικής Αγωγής (ΕΑΣΑ) το 1939 και από το 1982 εντάσσεται στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ) ως Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού (Τ.Ε.Φ.Α.Α.).

 

Διαβάστε επίσης

Ατυχήματα: Η έξυπνη κίνηση που προστατεύει τους μαθητές

Ομαδική Ασφάλιση: Ποιοι εργαζόμενοι δεν ωφελούνται – Πώς να προφυλαχθείτε

Σχολικά προγράμματα ομαδικής ασφάλισης: Πόσο κοστίζουν και τι καλύπτουν