Ο πρόωρος τοκετός σχετίζεται με αυξημένο ποσοστό διαγνώσεων διαβήτη τύπου 1 και 2 στα παιδιά και τους νεαρούς ενήλικες, και συχνότερα μάλιστα στις γυναίκες.

Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγει έρευνα που δημοσιεύθηκε στο Diabetologia, υπονοώντας ουσιαστικά ότι τα άτομα που έχουν γεννηθεί πρόωρα θα πρέπει να τίθενται υπό πιο στενή παρακολούθηση και να γίνονται παρεμβάσεις πρόληψης για τη μείωση του κινδύνου να εκδηλώσουν διαβήτη.

Ο πρόωρος τοκετός, δηλαδή όταν συμβαίνει πριν την 37η εβδομάδα κυοφορίας, έχει συσχετιστεί με πρώιμη ινσουλινοαντίσταση, η οποία με τη σειρά της μπορεί να οδηγήσει σε διαβήτη. Όμως, καμιά μεγάλη πληθυσμιακή μελέτη δεν έχει αναλύσει τους κινδύνους εκδήλωσης διαβήτη τύπου 1 και 2 στα άτομα που έχουν γεννηθεί πρόωρα και τις πιθανές διαφορές μεταξύ αγοριών και κοριτσιών από την παιδική ηλικία έως και την ενήλικη ζωή.

Ο καθηγητής Casey Crump, από τη Σχολή Υγείας Icahn του Όρους Σινά της Νέας Υόρκης και οι συνεργάτες του μελέτησαν στοιχεία που αφορούσαν 4.193.069 νεογνά που είχαν γεννηθεί στη Σουηδία την περίοδο 1973-2014 και είχαν τεθεί υπό ιατρική παρακολούθηση για τυχόν εκδήλωση διαβήτη τύπου 1 και 2 μέχρι και το 2015. Με ειδικό αλγόριθμο αξιολογήθηκαν πιθανοί συνεισφέροντες παράγοντες, όπως η μητρική ηλικία κατά τον τοκετό, το μητρικό μορφωτικό επίπεδο, η χώρα γέννησης της μητέρας, ο μητρικός Δείκτης Μάζας Σώματος, το μητρικό κάπνισμα και η προεκλαμψία.

Επιπλέον οι ερευνητές αξιολόγησαν και τα αδέρφια των συμμετεχόντων ώστε να δουν αν ο κίνδυνος εκδήλωσης διαβήτη σχετιζόταν με τον πρόωρο τοκετό ή με γενετικούς ή περιβαλλοντικούς παράγοντες που αφορούσαν όλη την οικογένεια.

Κατά τη διάρκεια της μελέτης, 27.512 (0,7%) και 5.525 (0,1%) άτομα διαγνώστηκαν με διαβήτη τύπου 1 και 2, αντίστοιχα.

Ο πρόωρος τοκετός (πριν την 37η εβδομάδα κυοφορίας) σχετίστηκε με 21% αυξημένο κίνδυνο διαβήτη τύπου 1 και 26% επιπλέον κίνδυνο για διαβήτη τύπου 2, στα άτομα 18 ετών και κάτω. Ενώ τα άτομα 18-43 ετών που είχαν γεννηθεί πρόωρα είχαν 24% αυξημένο κίνδυνο για διαβήτη τύπου 1 και 49% για διαβήτη τύπου 2.

Και στις περισσότερες περιπτώσεις, όσοι είχαν γεννηθεί πολύ πρόωρα (22-28 εβδομάδες κυοφορίας) είχαν υψηλότερο κίνδυνο διαβήτη, εκτός από τον διαβήτη τύπου 1 για όσους ήταν κάτω των 18 ετών.

Σε ότι αφορά τον κίνδυνο νόσησης ως προς τα φύλα, το να είναι κανείς άνδρα και να έχει γεννηθεί πρόωρα ο κίνδυνος διαβήτη τύπου 1 αυξανόταν κατά 20% σε όλες τις ηλικιακές ομάδες, ενώ για τις γυναίκες ο κίνδυνος ήταν αυξημένος κατά 30%.

Οι συγγραφείς της μελέτης σημειώνουν ότι είναι πολλοί οι μηχανισμοί που μπορεί να εμπλέκονται στους παραπάνω συσχετισμούς, περιλαμβανομένου και του γεγονότος ότι ο πρόωρος τοκετός παρεμβαίνει και περιορίζει την παραγωγή β-κυττάρων στο πάγκρεας που παράγει την ινσουλίνη, έχει επιπτώσεις στο ανοσοποιητικό σύστημα, ενώ πρέπει να συνεκτιμώνται και οι ιατρικές παρεμβάσεις και τα φάρμακα που χορηγούνται όταν το πρόωρο νεογνό βρίσκεται στη μονάδα αυξημένης φροντίδας, αλλά και διαφορές σε παραμέτρους όπως η διατροφή, η γυμναστική και η παχυσαρκία.