Θα μπορούσαμε να τα ονομάσουμε «κολλήματα», εμμονές ή γκρίνια. Πρόκειται για τη δυσφορία που εκφράζουν οι ενδιαφερόμενοι να ασφαλιστούν όταν ενημερώνονται από τους ασφαλιστές για τις επιλογές αλλά και τις υποχρεώσεις ενός ασφαλιστηρίου υγείας.

Ας δούμε σε γενικές γραμμές τι ζητούν οι υποψήφιοι για ασφάλιση και γιατί γκρινιάζουν:

  • Θέλουν κάλυψη 100% των εξόδων νοσηλείας στην Ελλάδα και το Εξωτερικό. Γκρινιάζουν όμως όταν ο ασφαλιστής τους επισημάνει ότι τα ετήσια ασφάλιστρα αυξάνονται πολύ με την πλήρη κάλυψη. Η ενδεδειγμένη λύση για να μειωθούν τα ασφάλιστρα είναι να συμφωνηθεί ένα ποσό απαλλαγής , δηλαδή ένα ποσό που θα κληθεί να πληρώσει ο ασφαλισμένος από τη τσέπη του για την κάλυψη των εξόδων νοσηλείας. Το ποσό μπορεί να είναι 500,1000,1500,2000 ευρώ ενώ πέραν αυτού του ποσού τα έξοδα καλύπτονται από την ασφαλιστική εταιρία.
  • Δε θέλουν να συμφωνήσουν στην καταβολή ποσού απαλλαγής, πιστεύοντας ότι θα επιβαρυνθούν αντί να ωφεληθούν από το συμβόλαιο υγείας. Δεν μπορούν να συνειδητοποιήσουν ότι τα έξοδα νοσηλείας σε ένα μεγάλο ιδιωτικό νοσοκομείο αποτελούν μεγάλη οικονομική αιμορραγία. Μια νοσηλεία μπορεί να στοιχίσει 50.000-100.000 ευρώ , αστρονομικό ποσό για το μέσο πορτοφόλι που δε μπορεί να συγκριθεί με τα 1500 ευρώ, δηλαδή με το ποσό της απαλλαγής που ζητά η ασφαλιστική εταιρία.
  • Δε θέλουν να αλλάξουν οι όροι του συμβολαίου τον επόμενο χρόνο. Ωστόσο τα ετήσια ανανεούμενα συμβόλαια υγείας μπορεί να καταργήσουν μια παροχή χωρίς να πάρουν την έγκρισή σας η να συμπληρώσουν κάποια νέα, με μικρό επασφάλιστρο (στη δεύτερη περίπτωση θα ρωτήσουν αν συμφωνείτε). Δηλαδή για παράδειγμα αν ο ασφαλισμένος καλύπτεται κατά 100% αν νοσηλευτεί σε νοσοκομεία ευρωπαϊκών κρατών ζητά αυτό να μην αλλάξει τον ερχόμενο χρόνο. Αν το συμβόλαιο υγείας του προβλέπει δωρεάν τσεκ- απ, δε θέλει την επόμενη χρονιά αυτή η παροχή να περιοριστεί μόνο στις δωρεάν εξετάσεις αίματος.