Το γεύμα έχει συνδεθεί κατά κύριο λόγο με την πρόσληψη τροφής ώστε ο οργανισμός να έχει την απαραίτητη ενέργεια για να πραγματοποιήσει βασικές του λειτουργίες καθώς και με το αίσθημα της απόλαυσης. Ωστόσο, πέρα από την κάλυψη της βασικής μας ανάγκης για ενέργεια, η διατροφή φαίνεται ότι δεν είναι απλά κατανάλωση θερμίδων και πρόσληψη ενέργειας.  Έχει και μερικές ακόμη διαστάσεις και μας επηρεάζει ποικιλοτρόπως.

Το ζήτημα του τρόπου με τον οποίο μας επηρεάζει η διατροφή – πέραν του προφανούς – φαίνεται πως απασχόλησε τον εξελικτικό ψυχολόγο από το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, Robin Dunbar, ο οποίος αποφάσισε να εξετάσει την επίδραση του φαγητού όχι απλώς ως κάλυψη μιας βασικής ανάγκης, αλλά εξετάζοντάς το στο συγκείμενό του και, συγκεκριμένα, στο πλαίσιο της συνεστίασης με αγαπημένα πρόσωπα.

Σύμφωνα με τα ευρήματα του Δρ. Dunhar, η συνεστίαση επιδρά θετικά στην ψυχική μας υγεία με πολλαπλούς τρόπους. Κυρίως, η διαδικασία αυτή μας βοηθά να αναπτύξουμε τις κοινωνικές μας δεξιότητες και να βελτιώσουμε συνολικά τον τρόπο που αντιδρούμε στις κοινωνικές μας συναναστροφές. Φαίνεται λοιπόν ότι όσοι τρώνε μοναχικά μπροστά στην οθόνη του γραφείου τους κάτι χάνουν. Ας δούμε τι είναι αυτό.

Εξετάζοντας τις περιπτώσεις 2.000 ενηλίκων στο Ηνωμένο Βασίλειο, διαπίστωσε πως οι άνθρωποι που συνήθιζαν να γευματίζουν με παρέα, ασχέτως του οικονομικού τους υποβάθρου, είχαν μεγαλύτερη αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση, ένιωθαν περισσότερο ικανοποιημένοι από τη ζωή τους και διέθεταν ένα πιο διευρυμένο κοινωνικό δίκτυο.

Ενδιαφέρον εύρημα αποτέλεσε ο ρόλος του χρόνου στην ένταση αυτής της επίδρασης στην ψυχολογία των ανθρώπων. Τα οφέλη της συνεστίασης φάνηκαν να ενισχύονται κατά το δείπνο σε σύγκριση με το μεσημεριανό, ενώ λίγο κρασί κατά το βραδινό πολλαπλασίαζε τα οφέλη έτι περισσότερο.

Άλλη μελέτη που εξέτασε το ίδιο αντικείμενο, έδειξε πως η συνεστίαση ενισχύει τη μνήμη. Συγκεκριμένα, ομάδα ψυχολόγων από το UCLA εξέτασε τον τρόπο που η μνήμη λειτουργεί όταν συντρώγουμε με αγαπημένα πρόσωπα. Προς διεξαγωγή των συμπερασμάτων τους, επιστράτευσαν μία ομάδα εθελοντών, στους οποίους έδωσαν να καταναλώνουν ευρείας κυκλοφορίας κουφέτα με σοκολάτα ενόσω παρακολουθούσαν μια βιντεοπροβολή, είτε σε άλλη συνθήκη, να μετακινούν απλώς τα κουφέτα στα τραπέζια χωρίς να τα τρώνε. Όταν ρωτήθηκαν σχετικά με την βιντεοπροβολή, όσοι είχαν καταναλώσει τα κουφέτα μπορούσαν να ανακαλέσουν περισσότερες λεπτομέρειες από αυτά που είχαν παρακολουθήσει.

Όπως καταδεικνύεται, τα συχνά γεύματα με τη συνοδεία αγαπημένων μας ανθρώπων αποτελούν πηγή ευτυχίας. Και αν αναλογιστούμε την συνήθεια του ανθρώπου να γευματίζει και να πίνει μαζί με άλλους ανθρώπους από την αρχή της ύπαρξής του, φαίνεται πως η συνεστίαση αποτελεί τον εξέχοντα τρόπο επικοινωνίας.