Ο χρόνος έναρξης της ασφάλισης υγείας, οι απαλλαγές, οι εξαιρέσεις και το προσιτό ασφάλιστρο είναι τα βασικά ερωτήματα που θέτουν οι ενδιαφερόμενοι στον ασφαλιστή τους. Υπάρχουν πολλά όμως που πρέπει να λάβει κάποιος υπόψη προτού υπογράψει. Ας τα δούμε.

Έναρξη ασφάλισης
Όσο νωρίτερα ξεκινήσει κάποιος να καλύπτεται με ασφαλιστικό πρόγραμμα υγείας και ζωής τόσο το καλύτερο καθώς η παράταση αυξάνει το κόστος. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι κάποιες φορές, αν έχει εμφανιστεί ο κίνδυνος, δεν μπορούμε να ασφαλιστούμε πλέον. Έχοντας αυτά υπόψη αντιλαμβάνεστε ότι δεν υπάρχει ηλικία όπου δεν χρειάζεται να είμαστε ασφαλισμένοι, καθώς ακόμα και τα βρέφη μπορούν να αντιμετωπίσουν προβλήματα υγείας ή να πάθουν κάποιο ατύχημα. Οι περισσότερες ασφαλιστικές εταιρείες κάνουν δεκτά προς ασφάλιση άτομα συνήθως ως την ηλικία των 60-65 ετών. Η έναρξη ασφάλισης δε στις μεγαλύτερες ηλικίες συνοδεύεται με αυστηρότερες προϋποθέσεις και διαγνωστικό έλεγχο, από τον οποίο είναι πιθανόν να προκύψουν εξαιρέσεις στις καλύψεις.

Ύψος ασφαλίστρου
Υπάρχουν προγράμματα που καλύπτουν τις βασικές ανάγκες για όλα τα βαλάντια. Ένας 28άρης με χαμηλό εισόδημα μπορεί να αισθάνεται ασφαλής ότι με 248 ευρώ τον χρόνο μπορεί να έχει κάλυψη υγείας -πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας- στα καλύτερα ιδιωτικά νοσοκομεία. Με 314 ευρώ τον χρόνο ένας 30άρης είναι καλυμμένος για νοσηλεία από το πρώτο ευρώ, γιατρούς και διαγνωστικές εξετάσεις, επείγουσα ιατρική βοήθεια, και με 20.000 ευρώ σε περίπτωση ατυχήματος.

Απαλλαγή
Τα συμβόλαια υγείας δίνουν δύο επιλογές στον ασφαλισμένο: α) Να καλυφθούν τα έξοδα νοσηλείας του κατά 100%, αποζημίωση που οδηγεί σε αυξημένο ασφάλιστρο. β) Να πληρώσει από την τσέπη του ένα ποσό ως ποσοστό συμμετοχής στα έξοδα, τη λεγόμενη «απαλλαγή», το οποίο θα αφαιρεθεί από τη συνολική αποζημίωση που θα του καταβάλει η ασφαλιστική. Το θέμα αυτό εξαρτάται από το προφίλ του ενδιαφερομένου. Για παράδειγμα, αν έχει κάποιο ομαδικό συμβόλαιο από την εταιρεία στην οποία εργάζεται, ένα ατομικό συμβόλαιο με υψηλές απαλλαγές μπορεί να τον καλύπτει απόλυτα, εξοικονομώντας παράλληλα χρήματα από το μειωμένο κόστος της ατομικής ασφάλισης. Αν, πάλι, έχει την οικονομική δυνατότητα να ανταποκριθεί σε μια απαλλαγή μεγάλη ή μικρότερη, τότε θα ανταμειφθεί με ένα αρκετά μειωμένο κόστος ασφάλισης. Αν, π.χ., συμφωνήσει η απαλλαγή να ανέλθει σε 1.500 ευρώ, τότε το ετήσιο ασφάλιστρό του θα μειωθεί στα 800 ευρώ. Έτσι θα διαπιστώσει ότι θα αποσβέσει το ποσό που δαπάνησε για την απαλλαγή σε 2,5 χρόνια. Αν συμφωνήσει σε μικρότερη απαλλαγή, ύψους 500 ευρώ, το ετήσιο ασφάλιστρό του θα ανέλθει σε 1.100 ευρώ. Αν πάλι θέλει να μην πληρώσει ούτε ένα ευρώ και η ασφαλιστική να καταβάλει το 100% της αποζημίωσης, τότε το ετήσιο ασφάλιστρο θα ανέλθει σε 1.300 ευρώ.

Οι περίφημες εξαιρέσεις
Σύμφωνα με τα στελέχη της ασφαλιστικής αγοράς, οι εξαιρέσεις είναι δείγμα υγείας, καθώς αυτό σημαίνει ότι οι εταιρείες κατανοούν τον ασφαλιστικό κίνδυνο που αναλαμβάνουν. Έτσι, εκτός από τα επικίνδυνα σπορ από τις καλύψεις των συμβολαίων εξαιρούνται:

Θεραπείες υπογονιμότητας. Χειρουργεία που έχουν σχέση -άμεση ή έμμεση- με τον καλλωπισμό και την αισθητική. Η χειρουργική οδόντων, εκτός αν η βλάβη προκλήθηκε σε ατύχημα. Τα χειρουργεία αποκατάστασης διαθλαστικών ανωμαλιών ή βαρηκοΐας. (Δηλαδή δεν καλύπτονται επεμβάσεις για την αποκατάσταση της μυωπίας, της πρεσβυωπίας, του αστιγματισμού, του στραβισμού κ.λπ.) Οι επεμβάσεις για την παχυσαρκία (δακτύλιος στομάχου, λιποαναρρόφηση) – εκτός αν ο Δείκτης Μάζας Σώματος είναι άνω του 50 και υπάρχουν ενδείξεις ότι ο ασφαλισμένος κινδυνεύει από παθήσεις που έχουν σχέση με την παχυσαρκία (νοσογόνος παχυσαρκία).

Η επέμβαση ρινικού διαφράγματος, εκτός αν η βλάβη προήλθε από ατύχημα. Επίσης, δεν καλύπτονται δερματολογικές θεραπείες, όπως λ.χ. η ακμή. Δεν καλύπτονται λογοθεραπείες, διαιτολόγοι, χορήγηση γυλιών οράσεως. Οι εναλλακτικές μορφές θεραπείας, όπως ο βελονισμός, καλύπτονται προς το παρόν από λίγες εταιρείες. Αντίθετα, όλο και περισσότερες εταιρείες καλύπτουν επεμβάσεις με τη βοήθεια της Ρομποτικής Ιατρικής.